BOŞLUK-KARALIK-

BOŞLUK-11-

Sabah uyandığımda başım ağrıyordu. Güneş tam odamda doğmuş gibiydi oysaki karanlık daha güzeldi. Yatağımdan kalkıp banyoya ilerledim kimse yoktu ortalıklarda. Acaba saat kaçtı kim bilir. Banyoya girip ihtiyaçlarımı giderdim. Soğuk suyu açtım ve kısa bir duş aldım. Büğün gidiyordum ve yeni bir hayata başlıyordum icimde garip hisler vardı ne mutluydum ne üzğün ama galiba birnin bana sevgiyle bakmasını özlemiştim. Üstümü giyinip valizi hazırladım ve yatağımın üstüne oturdum. Beklemeye başladım sadece kaç saat geçti bilmiyorum ama odanın kapısı acıldı.

-Sude hazırsın değilmi ailen geldi.

-hazırım.

-sana bir şey söylemem gerek?

-tabi buyurun.

-aile adını değiştirmek istiyor?

-bir şey diyemem artık ailem onlar.

Oturduğum yataktan kalkıp çantalarımı aldım. Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı. Odama son kez bakıp çıktım müdürün odasına ilerledim. Kapı açıktı ve beni bekliyorlardı kapıyı çalıp içeri girdim.

-Sude de geldi işlemler 1 hafta içinde biter.

İçeri girdim gülmüyordüm gülemiyordüm içimde lanet olası bir sıkıntı vardı. Yalandan da olsa hafif bir tebessüm ettim.

-O zman bize musade sude'yi yeni ailesine götürelim bizimkiler çok merak ediyor.

-tabiki buyurun musade sizin.

Aklıma gelen şeyle."odamda en değerli eşyamı unuttum alıp geliyorum hemen."
Cevap vermelerini beklemeden gittim yanlarında odanın kapısını kapattım ve onur amcayı aradım.

-Ah sudecim nasılsın?

-iyyim ben gidiyorum yani beni isteyen aileye gidiyorum.

-Adına sevindim peki aile kim?

-Akça ailesi!

-Sude bunu bana yaptığını söyleme!

-yaptım neden bir sorun mu var?

-Sude o aile ayazın yakın arkadaşının ailesi ve ayaz seni görecek onu bırak 5 erkekle aynı evde kalacaksın!

-Ne!