UÇURUM MİSALİ

6.BÖLÜM: SİYAHLAR İÇİNDE🚫

Kahvemden çıkan duman ,gözlerimi kapatıp biraz sakinleşmeme neden oluyordu.Duyduğum huzur yüzümde küçük bir tebessüm bırakıyordu.Pencerenin önünde durmuş izliyorum usul usul yağan yağmuru.Üzerimdeki battaniyeye daha da sıkı sarılıp sıcak, dumanı tutan kahvemi dudaklarıma götüreceğim sırada telefonum çalmaya başlamıştı,ekranda yazan "Ceren" ismi dikkatimi çekmişti.Ceren, önceden devam ettiğim" Ayyıldız Kolejindeki" kardeşim dediğim sayılı kişilerdendi.Telefonumun ısrarla çalmasıyla kahvemi bırakıp telefonumu kulağıma götürdüm.Ardından ceren'in üzgün sesini duydum"Alo ezgi nasılsın?. "İyiyim ceren ,sen nasılsın ?Bi terslik mi var ,sesin kötü geliyo"dediğim sırada "Çok kötü birşey oldu ...Burak hoca vuruldu "dediği an şaşkınlıktan elim yan tarafımdaki bardağa çarpmış ve sıcak kahve ahşap parkeyle buluşmuştu,kırılma sesi odada yankılanmıştı.Ağazımdan tek bir soru döküldü istemsizce"iyimi?"."Bilmiyorum ezgi ,komadaymış.Doktorlar pek olumlu bakmıyo" dediği sıra elimin tersiyle gözyaşlarımı silip"Nasıl oldu?"diye sorduğumda "Biz okuldayken,bahçede kızlarla bankta oturmuş sohbet ederken biri gelip gözümüzün önünde iki el ateş etti-sesi daha da kötüleşmiş ve o da ağlamaya başlamıştı-yüzünü göremedim ezgi simsiyah giyinmişti"."Sakin ol ceren ,burak hoca'ya bişey olmaz o çok güçlüdür...dayanır inan bana "diyip onu sakinleştirmeye çalışıyordum ama söylediğime kendim bile inanmıyordum.Ceren ailesinin bu durum yüzünden okulunu değiştirdiğini söylemişti aynı şekilde benimde okulumun değiştirilme nedeni buydu sanırım .Olaylar annemin kulağına gitmişti .Haklıydı kim isterdi kızını böyle bir okulda okutmayı ?düşünceleri bir kenara ayırıp hangi okul diye sormuştum aldığım cevap dün aldığımız formanın üzerinde yazan isimle aynıydı "Soykan Koleji."Aynı kolej de olmamıza bir bakımdan sevinmiştim fakat çok uzun sürmemişti sevinçim.Telefondaki konuşmamız son bulduğunda telefonumu komidinin üzerine koyup ,kırılan bardağın parçalarını toplamaya başladım.Ardından zihnimde yankılanan sözlerle dalıp gitmiştim.Bu bardağın her bir parçasını toplayıp tekrar bir araya getirsem belkide eskisi kadar iyi olurdu...peki ya beni kim dağılan parçalarımdan tekrar bir araya toplayacaktı? Bu sorunun tek cevabı sessizlikti...sessizlik.
Beni Düşüncelerimden ayıran şey bardağın kırılan bir parçasının tenimde bıraktığı ufak bi acıydı ardından kan usulca parmaklarını sarmaya başladı .Elimi umursamadan parçaları toparlayıp çöpe attım ve parkedeki kahve izlerini temizledim .Banyoya yönelip elimi temizledim ve ilaç kutusundan bulduğum gibi pansuman yaptım ardından sargı beziyle elimi sardım.Kızlardan mesaj gelmeye başlamıştı yarın okula "beraber " gidecektik.Dünün yorgunluğuyla bu günü evde geçirip kitap okumaya ayırmıştım ,çok beğendiğim romanın son sayfasını da okuduğumda saat gece yarısını geciyordu annem çoktan yatmıştı ve tabiki bana iyi geceler dilemeyi de unutmamıştı . Kitabı alıp duvarımdaki raflara yerleştirdim ve yarın giyeceğim formalarımı askılığa asıp ,sabah erken kalkıcağım için alarm kurdum.Bedenimi sıcak battaniyenin altına soktuğumda sıcak yavaş yavaş uykumu getirmeye başlamıştı...göz kapaklarım ağır ağır kendini kapatıyordu...

"Genç kız herşeyden habersizdi ,azraili ona yavaş yavaş yaklaşıyordu..."

ŞEKERLERİM UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR GELECEK BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE SAĞLIKLA KALIN SİZLERİ ÇOKKK SEVİYORUM 🥀🥀🥀

" Hayatta bazen en güvendiklerimiz tarafından vuruluruz lakin sırtımızdaki kurşunlara rağmen yaşarız acıyı en derinlerde HİSSEDE HİSSEDE ...

LÜTFEN OY VERMEYİ UNUTMAYIN 😘