Yağmur usul usul saçlarıma damlalarını bırakıyordu,Sert esen rüzgar yüzüme çarpıyordu tüm öfkesini .Kütüphaneden yeni çıkmıştım ve saat gece yarısına geliyordu.karanlık ve ıssız yolda ilerliyordum ,boş sokağı adım seslerim dolduruyordu.Siyah deri çeketime daha da sarıldım ve şapkamın başımı örtmesine izin verdim.Karanlığı,sokağın başındaki arada sönen sokak lambası aydınlatıyordu .Bağırıltılar gelmesiyle dönüp baktım fakat kimse yoktu,adımlarımı hızlandırdım.Sağ tarafımda depo benzeri bir yer vardı eski ve terkedilmiş görünüyordu ,tam yoluma devam edecekken bir el silah sesi duyuldu anında başım depoya dönmüştü.Yavaş adımlarla depoya doğru ilerledim ve aralık olan yerden bakmaya başladım...şok olmuştum .Benim yaşlarıma yakın bir çocuğun elinde silah vardı ve namlunun ucunda bizim okulun forması giyen bir çocuk ,iç sesim "kaç burdan "diye haykırırken kalbim "yardım et"diye çırpınıyordu .Bu çelişkiyi bitiren şey silahın patlamasıydı, çocuk yere yığılmıştı ve kanlar içerisindeydi ağzımdan çığlığın kaçmasına engel olamamıştım.Ayaklarım beni taşıyomıyordu ,yere yığılıcak durumdaydım o sırada çocuk silahı kapıya doğrultup" kim var orda"dediği sıra koşmaya başlamıştım .Çocuk beni farkedip "yakalayın onu "diye emir vermişti.Serseri kılıklı üç çocuk peşimden koşmaya başladı ...Titreyen bacaklarıma inat koşuyordum ,onları atlatmak için faklı bir yola girdim ,girdiğim sırada kolumdan tutulup yıkık dökük bir binaya sokulmam bir olmuştu tam çığlık atıcağım sıra eliyle ağzımı kapatıp "sakin ol benim Araf"diyerek biraz da olsa sakinleşmeme yardım etmişti.Maviliklerini maviliklerime sabitleyerek "Burda olmamalıydın ,başın belada "diyerek beni uyarmıştı .Ağzımı açıcak durumda değildim iki kelime döküldü dudaklarımdan "Yardım et "ardından ona tutunup destek almaya çalıştım fakat geç kalmıştım bedenim kollarına yığılmıştı ...
☆☆☆☆☆☆
Gözlerimi araladığımda sabahın erken saatleriydi,nerede olduğumu idrak etmeye çalışıyordum fakat çıkaramıyordum,oda siyah ve mavi tonlarında dizayn edilmişti .Ayaklarımı soğuk zemine basarak cam merdivenlere yöneldim ,aşağıya indiğimde masanın üzerinde duran not dikkatimi çekmişti ."Dün bayılmıştın adresini bilmediğim için mecbur evimde misafir ettim ,arkadasımda kalıcam bişey olursa bu numarayi ara ,bidaha da başını belaya sokma -Araf-"yazıyordu .Eve gittiğimde sıkı bir azar işitecektim buda yetmezmiş gibi sorguya çekilicektim .Ceketimi bulup evden çıktım ve taksiye binip eve geldim annem meraktan ölmüş bir vaziyette değil de gayet normal karşılamıştı."anne kızmıycakmısın"dediğimde ."Merak etme tatlım begüm beni arayıp onlarda kalıcağını söyledi ama bidaha o telefonun açık olucak "dediğinde begümü ne kadar sevdiğimi bikere daha anladım.Sarılıp odama doğru koşturdum , yeni ütülenmiş formalarımı ve beyaz converslerimi ayağıma geçirip saçlarımı düzleştirdim.Çantamı omzuma takıp merdivenlerden yavaş yavaş indim .Motoruma binip okula doğru sürdüm .içeriye girdiğinde son model bir motorun yerime park ettiğini gördüm .Başka bir yere park edip sınıfa doğru ilerledim bizimkiler yine sohbete dalmıştı.Tuna yeni bi espri patlatmıştı ama bu seferki faciaydı .Bora Tuna'nın kafasına bi tane geçirip susmasını sağladı. Demet kapattığı kulaklarını açıp bitti mi soğuk esprilerin dediğinde tuna "cık "diyerek karşılık verdi.Yanlarına geçip oturdum beni görünce sarıldılar fakat begüm bana sorgulayıcı bakışlar atıyordu .Tenefüste anlatıcam diye mesaj attım ve tefonu çantama koyup hocanın derse girmesini bekledim .Henüz 25'li yaşlarda olan hoca mız Coğrafya öğretmeniydi tayini buraya çıkmış ve ailesinden ayrılıp buraya yerleşmişti .Çok sevdiğim bir hocaydı Alper hoca .Dersin ortasında kapı tıklatılıp açıldı ve içeriye Araf girmişti . Araf'ın yüzü bişeyin olduğunun habercisiysi ,sinirli olduğu sıktığı yumruklarından dolayı beyazlıyan parmak boğumlarından kolayca farkedilebiyordu... Bakışlarında duygu yüklüydü ,Ne olduğunu bile anlamadan geçip oturdu yerine ....Neden bana öyle bakmıştı?
EVET BI BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELMİŞ BULUNMAKTAYIZ NASIL BULDUNUZ?LÜTFEN OY VERMEYİ UNUTMAYINIZ SEVGILERLE KALIN SİZİ SEVIYORUM💕💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURUM MİSALİ
Fiksi RemajaMAVININ EN KORKUNÇ TONUNA BÜRÜNEN GÖZLERİ ÜLPERMEME NEDEN OLUYORDU....ONU HİÇ BÖYLE GÖRMEMİŞTİM AMA ACI BÖYLE BİRŞEYDİ ONU SENELERCE YAKIP KÜLE ÇEVİRMİŞTİ VE BEN EZGİ İLTER ONU BU IZDIRAPTAN KURTARICAKTIM CANIM PAHASINA OLSA BİLE! //EZGİ YANICAĞINI...