UÇURUM MİSALİ

12.BÖLÜM:BAŞ BELASI

^_^ Üzgünüm şekerlerim Yeni bölümü biraz geç attım lütfen kusura bakmayın çok özür dilerim,diğer bölümlerde görüşmek üzere ....sizi bekletmeden kısa kesip hikayeyi okumaya bırakıyım (tamam tamam sustum)👻😋

"Aşk neydi ? ...Aşk acıydı ,Aşk yokoluştu ...Aşk sonunu bile bile yürüdüğün uçurumdu ve en kötüsü seni o uçurumdan itenin aşk'ı paylaştığın kişi olmasıydı...

Sinirden delirmek üzereyim hatta belki delirmiş bile olabilirim.Kim ne yapmaya çalışıyor bilmiyorum ama kim yapıyorsa elimden kurtulamayacak.Hangi "pislik " bunu yaptıysa zilin çalmasını beklemiş olmalı .Kızlarla birbirimize bakarak ne yapacağımızı düşünmeye başlamıştık.Derse Yeni girdikleri için daha çok vardı zilin çalmasına .Kafamı sinirden dolayı kıtlatırken gözüme ufakta olsa cam takıldı.Kızlara işaret verip camı gösterdiğimde hepsi aynı anda "hayırr" diye bağırdı.

Kafamı "Nediyosunuz başka çıkış varda ben mi göremiyorum"anlamında salladım .Buket "Hayır Ezgi saçmalama oraya elimi bile sürmem ben ,bikere ne kadar da kirlidir diyerek "yüzünü buruşturdu.Onların yapamayacağını anlayıp cam'a doğru harekete geçtim.Kızlar ne kadar saçmalama gibi şeyler söyleyip dursalarda inadımı bildikleri için pes edip ,ellerini basabilmem için açtılar ve çıkmama yardımcı oldularancak bir sorunumuz vardı .Ne kadar tahmin etsemde camdan aşağısının bu kadar Yüksek olabileceğini bilmiyordum!

Camdan dışarı sarkıp ne yapabilirim diye bakarken köşedeki banktaki Araf ve arkadaşlarını görünce ,görünmemek daha doğrusu o ayakkabı faciasındaki rezilliğimin yettiğini düşünerek tekrar rezil olmamak için geri çekilme girişiminde bulundum ancak biraz sert davranmış olmalıyım ki kızlardan Begüm'ün kafasına vurmuş olmalıyım çünkü çığlık atarak ve böğürerek"yavaş" demesi üzerine Araf ve arkadaşlarının başı olduğum tarafa anında döndü...

Bu sayede rezil olmama girişimim başarısız gerçekleşti ,fısıltı ile beğüme hitaben "Allah seni alsın " bedduamı edip içimdende tövbe etmeyi gerçekleştirip bakışlarımı tekrar Araf'lara çevirdim."Bu deli ne yapıyo " gibi baksalarda yardım istemekten başka çarem yoktu...

Tabikide bunu Araf'tan İstemiyecektim. O gruptaki Tuna'yla halay çeken çocuğu tanıdığım gibi bana yardım edebileceğini umarak "Pişt "diye bağırdım .Begüm "Kedi mi çağrıyon ?"diye gülmeye başladı.çocuğun adını hatırlamaya koyuldum adı neydi ?..ıhmm batu ?hayır Burak ...hayır hayır Berk ! Hatırladığım gibi "Berk" diye bağırdım.Beni tanımaya çalışıp yavaşça yaklaşmaya başladı ,Araf ve grubu da kalkıp buraya doğru yürürüp dikkatlice ne yaptığımı çözmeye çalışıyolardı.İçimden " Ne var Ayı mı oynuyor" demek geçsede bu durumdayken demekten vazgeçtim.Kızlar meraktan bir sürü sorsalarda bu burumda pek bir cevap veremedim.

Berk olduğum tarafa gelip "Ne arıyon orda?" Gibi kaba bir cevap verince sinirlenip "Burda ne arıyor olabilirm .Sence?" Dediğimde Berk düşünmeye başladı .Ne? Cidden burada ne aradığımı mı düşünüyordu.Kendime engel olmaya çalışarak konuşmaya başladım;

"Cidden ne aradığımı mı düşünüyorsun? Bak biri bizi tuvalete kilitledi .Neredeyse 15-20 dakikadır buradayız ".gibi kısa bir açıklama yaptım ve Berk'e odaklandım.Ama Berk'ten önce Araf konuşarak "Berk'ten ne istiyorsun? Diye sorduğunda onu ilgilendirmediği için "Sanane"dedim ama malesef Kızlar bu lafım üzerine bana vurdukları için acıdan dolayı küçük bir çığlık attım."Ezgi düzgün konuşta çıkarsınlar bizi burdan "dediklerinde istemesemde onayladım."Berk 'i yardım amaçlı çağırdım "diyerek ona açıklama yaptım.Berk'e dönerek "Yardım eder misin?" Diye sordum.Berk Araf'a kısa bir bakış atıp bana dönerek "Tamam bekleyin geliyorum"diyerek okulun ön tarafına yöneldi.Bende camdan inmekte karar kılıp aşağı indim .Kapının kulubunun zorlanmasıyla mutlulukla kapıya ilerledik.