Twins but not the same

1: Intro

THIRD PERSON's POV

Tahimik na nakaupo si Alexander sa loob ng Starbucks habang nagsusulat ng mga notes niya sa skwela, isa kasi siyang Honor student sa Kimdalle Collegiate na kasalukuyang pinapasukan niya sa Canada. Siya si Alexander Levi Alonzo, isang heir ng pinakasikat at successful gaming company sa buong mundo.

At matapos niyang gawin lahat ng kailangan niyang gawin, kinuha na niya ang kanyang jacket at sinuot ito tsaka inayos ang kanyang scarf sa kanyang leeg bago tuluyang lumabas, nag-iisnow kasi ngayon sa Canada. Saktong pagkalabas niya, may nakita siyang isang kotse na nakapark sa likuran ng sasakyan niya kaya nahirapan siyang lumabas. Agad niya namang pinuntahan ang guard at sinabing:

"Find the owner of this Car right now or i'll crash it!" Cold na sabi niya. Kaya agad namang hinanap nang guard kung sino mn ang may-ari ng kotseng iyon. At ilang minuto, lumabas ang isang magandang babae na nag-mamay-ari ng kotse galing sa kabilang building.

"So, you're the owner. And you're a girl" sabi ni Alexander sa babae.

"Nasty jerk" bulong ng babae pero hindi ito narinig ni Alexander. Pumasok na ang babae sa kotse niya at imbis na paatrasin ito, pinaabante ito ng babae at siyang dahilan na nabangga nito ang likuran ng sasakyan ni Alexander.

"What the actual fuck!" sigaw ni Alexander bago sinipa ang pintuan ng kotse niya. Wala na, basag na ang likuran neto. Hahabulin sana ni Alexander ang babae kaso pinaharurot ng babae ang kotse niya.

Pag-uwi ni Alexander sa bahay niya, sinabihan niya ang Dad niya about sa nangyari.

"What happened?!" pagalit na tanong ng Dad ni Alexander dahil hindi lang ito ang unang beses na may nasisira na sasakyan si Alexander.

"A random girl crash into my car."

"ALEXANDER! How many times i've told you?! This is the 10th time!" tama, halos sampung sasakyan na ang dumaan kay Alexander at lahat ng ito at nasisira agad. Lalo na at lahat ng sasakyan niya ay hindi tumatagal ng 1 month sakanya.

"Nahh, i want a new one. Lambhorgini or Bugatti Chiron" sabi ni Alexander bago umakyat sa taas.

-

At ilang oras ang lumipas, narinig ni Alexander na tumatawag ang nanay niya.

"ALEX!! Alexander Levi!! Levi! Alexander!! Nandyan ka ba?" sigaw ng nanay niya mula sa Baba.

"Wala pa." sagot ni Alexander at biglang bumukas ang pintuan ng kwarto niya.

"May practice pa kami ngayon para sa performance namin, ikaw na bahala sa kapatid mo. Hindi pa siya naliligo at kumakain, ikaw na bahala sakanya. Bye! Love you!" utos ng Mom niya bago ito dali-daling umalis. Wala na siyang nagawa. Dayoff kasi ng nanny ng nakababata niyang kapatid kaya siya na muna ang magbabantay.

Pinuntahan naman ni Alexander ang kapatid niyang si Allison at naabutan siyang naglalaro ng Barbie Doll.

"Kuya! Let's play!" aya ng kapatid niya.

"I don't play Barbie dolls. Come now, ligo na." at tsaka niya hinawakan ang kamay ng kapatid niya. 3 years old palang ito.

Adriana's POV

Kanina pa ako naghihintay dito sa labas ng Mall at hinihintay ang kakambal kong dumating. Gosh, ang lamig lamig, feel ko anytime magiging ice na ako dito.

*beep!**beep!*

Anak ng tinola! Muntik na akong mahulog sa hagdanan ng may bumusinang sasakyan sa may likuran ko. Bumaba ang bintana nito at:

"Get in!" tulala naman akong nakatingin kay Andrea. "Are you deaf?" sigaw niya sakin kaya agad naman akong sumakay sa kotse niya.

"Anong nangyari sa harapan?" tanong ko sakanya habang nag-daddrive siya. Basag kasi yung harapan ng sasakyan eh.

"None of your business"

"Sabi ko nga" sabi ko bago tinabunan ang bibig ko. Nakakatakot siya bes. Kaya nga hindi ako nakikipagtalo sa kanya dahil terror siya. Pero mahal ko pa rin siya.

And nga pala, ako si Adriana Avery Amorcillo 17 years old, even wondering kung kailan lumamig ang pinas? Haha nope, nandito kami sa Canada ngayon at nagbakasyon kasama ang Mom at Dad ko, pati na rin ang kambal ko. Her name is Andrea Mackenzie Amorcillo.

Mamamatay na ata ako sa katahimikan eh. Kaya kailangan kong magsalita dahil ang lamig, gusto kong uminit. hikhik. At maganda rin ako.

"Ano nga kasing nangyari dyan sa harapan." tanong ko ulit sakanya. Curious lang ako. Im sure talaga, papagalitan to ni Dad pag nakitang ganito itsura ng kotse.

At bigla namang hininto ni Andrea ang sasakyan kaya nasubsob yung pagmumukha ko sa dashboard.

"Shut the fuck up!" sigaw niya. Ewan ko ba kung bakit galit na galit siya sakin eh. Nagtatanong lang naman ako, oh baka naman inggit siya dahil maganda ako. Joke, magkamukha kami so maganda rin siya.

"Nagtata—"

"Get out! Hindi ka ba nabubuhay ng hindi nagsasalita Adri?! You're so loud!" ayy, nagtatagalog na siya, iba na ugali niya pagnag-tatagalog eh, so shut up nalang muna ako. Oh baka naman inggit ulit siya dahil mas maganda pa ako?

Nakarating kami sa bahay namin dito sa Canada ng tahimik lang. Hinubad ko na ang boots na gamit ko pati Jacket at nilagay ito sa tamang lalagyan pero nilagpasan lang ako ni Andrea at tinapon yung boots niya. Kaya natumba yung stall at muntik na akong mabagsakan nun. Waaah katakot. Buti nalang nasalo ni Dad.

"Andrea! What's wrong with you?! Muntik nang matamaan ang Kambal mo dahil sa ginawa mo! Stop acting like a child already!" sigaw ni Mama.

"Ma, okay lang ako." sabat ko. Ayoko kasing pinapagalitan ang kambal ko eh. Mahal ko siya, chos!

"She's okay. Like duh, you were the one acting like a child here!" sagot ni Andrea kay Mama.

"Andrea!!" galit na sigaw ni Papa kay Andrea.

"What now?! Papagalitan niyo ako?! Go ahead and do it! Araw-araw naman eh, im used to it! Sige, unahin niyo muna yang magaling niyong Adriana! Mga walang kwenta! Fuck ya'll!" sigaw ni Andrea bago siya umakyat sa taas ng padabog.

"Yo yo yo Mama! Okay lang po ako noh! Ako pa!" bati ko kay Mama.

"Yung kambal mo talaga Adri, hindi pa rin natututo."

"Aish, hayaan niyo na po yun. Pero Ma!! Bukas na ba uwi natin? Yayy! Excited na ako! Diba Dad?" sabi ko bago lumingon sa direksyon ni Dad na nanunuod ng TV

"Hah? Ano sabi mo? Yung sapatos ko uuwi bukas?" tumawa naman kami ni Mama ng sinabi ni Dad yon. Bingi na talaga si Dad.

ALEXANDER's POV

6:35 p.m

"Levi! I heard what happened from your dad, he was so pissed. Kailan ka ba talaga matututo? Now we have no choice but to teach you a lesson.. you need to face your punishment." my mom said while looking so worried at me. What? Another punishment?

My mom gave me a ticket. Wait what?! A plane ticket? Like what the effin hell is goin' on?

"I know you're wondering what the ticket is for, you have to study in the philippines for just 2 years. Well, it depends on you if you want to stay for 2 more years over there. You're such a badass kasi, pinapainit mo lang ang ulo ng dad mo.. Awwe, don't worry my baby, susundan kita dun." mom said before hugging me tightly. She's treating me like a little child again. "Now, pack your things cause your flight will be tomorrow." yahh, tomorro— what?!

"TOMORROW?!?!"