When Mr. Business Man fell Inlove (Montefrio #2)

Kabanata 5

Trixie's P.O.V

NANDITO ako ngayon sa harap nang salamin sa loob nang kwarto ko

I'm all set for tonight

I'm so ready, kaso ayaw ko atang pumasok ulit sa mansion nang aking ama dahil kahit kailan wala akong magandang ala-ala sa bahay na iyon

Pero wala na akong magagawa, and besides I'm gorgeous tonight, kinuha ko na ang invitation sa mesa at lumabas na sa bahay and drove off

Nang nasa harapan nang gate nakita ko ulit ang mansion na tinirahan namin nang nanay ko pero ngayon may mga hinding karapat dapat na tao na ang nasa pamamahay na ito and that disgust me

"Magandang gabi po ma'am nasaan na po ang invitation niyo?" tanong saakin nang isang staff

I just gave him a sweet smile and handed the invitation

I roamed around and will maganda naman ang paligid its colorful and yet welcoming but for me its not because I know deep inside that I'am not welcome to this place

"And who is this stunning Lady we have her Emilia?"

Napalingon ako sa babaeng nagsalita na ngayon ay kasama ang aking pangalawang ina

"She's the daughter of Welberts first Wife" sagot sakanya nang step mom ko habang tinitingnan ako nang masama

Pinabayaan ko nalang Ito dahil ayaw kung mag kagulo ang celebrasyon na ito dahil kahit papaano may respeto pa ako sa aking sarili

"Well I must admit she's stunning" pagpupuri saakin nang matandang babae

"Well thank you" sabi ko sa matandang Babar at ngumiti

"Well I should roam around see you later" sabi saamin nang matandang babae at umalis na

"At may gana ka pa talagang ipakita ang mukha mo dito sa papamahay ko?" sabi saakin ni emilia

"Easy there, You invited me right? So I have the rights to show my stunning face here and emilia as far as I know this is not your house nakikibahay ka lang" Mariin na sabi ko sakanya

"How dare you! Ano bang gusto mon'g iparating ha?!" sigaw niya saakin

"Sinasabi ko lang na matuto kang lumugar because you are getting into my nerves" pagpapaliwanag ko sakanya

"Abat! Sumusobra ka n-"

"Anon'g kaguluhan ito?"

Napalingon naman kamin'g dalawa sa nagsalita and what do you know its my father together with my step sister

How sweet

"Iyan'g anak mo! Hindi parin ako nirerespeto!" sigaw ni Emilia

"Respect is being earned not being asked Emilia and looking at you right now you don't deserve any respect coming from me" Mariin na sabi ko sakanya

"TRIXIE!"

Napalingon kaagad ako sa lalaking sumigaw

"What?" tanong ko sakanya

"Matuto kang rumispeto lalo na nasa pamamahay kita!" galit na sigaw niya saakin

Nginisian ko naman ito

"Baka nakakalimutan mo na Hindi mo ito mansyon? Sa nanay ko ito kaya wag kang mag magaling! Dahil Hindi sayo ito dahil kay mommy ito! Matuto kayon'g lumugar nang kabit mo!" sigaw ko sakanya

"Oo nirespeto kita! Bilang ama pero nawala na lahat nang respeto ko sayo nang binahay mo sa mansion na ito ang kabit mo!" sigaw ko sakanya

"Wala kang kwentang anak!" sigaw niya saakin at sasampalin na sana ako pero hinarangan ko ang kamay niya nabigla naman siya sa ginawa ko

"Ay wala kang kwentang ama!" balik na sigaw ko sakanya at sinampal siya

"How dare you!" sabi saakin ni may

"What? He deserves that" mapait na sabi ko Kay may

"Pahamak ka sa buhay namin!" sigaw ni Emilia

Binalingan ko naman ito nang tingin

"Eh ikaw? Akala mo be anghel ka sa buhay namin ha?! Demonyo ka sa buhay namin nang mommy ko!" sigaw ko sakanya

"Dahil sainyo nang ama ko namatay ang ina ko at isinusumpa ko na pagbabayaran ninyo ang lahat nang ginawa ninyo sa ina ko!" galit na sigaw ko Kay Emilia at sa aking ama

Nakita ko naman ang ama ko na naghihinayang na tumingin saakin

"Asan na ang Trixie na anak ko? Bakit ka nagkaganyan anak?" naghihinayang na sabi niya saakin

Nginisian ko naman ito

"Asan na? Noong dati ba pinahalagaan mo ako ha? Tinuring mo ba akon'g anak ha?! Namatay na ang trixie na hinahanap mo kasama ang nanay ko na namatay dahil sayo!" sabi ko sakanya at pinagpasyahan na umalis na

"Hindi pa ako tapos sainyo" mapait na sabi ko sakanila at tumakbo patungo sa sasakyan ko

Nang nakapasok na ako sa loob ng sasakyan doon ako umiyak nang umiyak sa totoo lang ayaw kung gawin ang ginawa ko kanina kaso sumsubra na kasi kailangan nilang matuto na lahat nang tao sa mundo hindi palaging mabait ang Turing sayo dahil ang iba napapagod na

Pinahid ko nalang ang mga luha ko at pumunta sa lugar na Alam ko magpapasaya saakin

••••••

"One slice of Chocolate cake and carbonara please" sabi ko sa waiter na nasa harapan ko ngayon

Matagal tagal na Hindi ako pumupunta dito sa Mr. Cake house pumupunta lang ako dito kapag gusto kung mag enjoy sa aroma nang lugar

"Coming right up ma'am" nakangiting sabi saakin nang waiter

Binalik ko naman ang menu sakanya at ngumiti

Binalik ko naman ang tingin sa bintana kung saan maraming mga dumadaan na sasakyan at mga taong naglalakad mapaisa man, mapa dalawa, mapa bata at matanda

Naisip ko minsan kung Hindi nangabit ang magaling kung tatay buhay pa kaya si nanay? Masaya ba ang buhay ko?

"Anong ginagawa nang magandang dilag dito sa Cafe na ito?"

"Eh ano bang probl-"

"Adrian?!"