When Mr. Business Man fell Inlove (Montefrio #2)

Kabanata 21

"Please prepare we are about to land again, please preapare we are about to land"

Agad akong napabangon sa aking pagkatulong nang narinig ko ang boses ng isang flight attendance na nasa harapan.

Inayos ko ang pagkaupo ko at napatingin sa bintana, napangiti naman ako ng makita ko na malapit na kami sa lalandingan ng eroplano na sinasakyan ko.

Finally I'm home.

Sinadya ko talagang hindi magparamdam sa mga pinsan ko dahil gusto ko silang mainis at ma surprise at the same time. Para naman merong thrill.

Sinadya ko talagang ngayong umaga dumating dahil wedding aniv. Na nila tita mamayang gabi. Mag hohotel muna ako ngayong umaga.

Sinuklay ko abg mahaba kung buhok at tumayo na sa aking inuupuan. The plane landed safely at pinalalabas na kaming lahat.

As I stepped outside inilanghap ko muna ang hangin sa pilipinas. I smiled. Nothing changed Philippines is still the same.

Hinihila ko na ang maletang dala ko hindi ako masyadong nagdala ng maraming damit dahil madami na akong damit na naiwan sa bahay.

Nag para ako ng taxi at nagpahatid sa malapit lang na hotel, kailangan ko lang naman ng konting tulog dahil napagod ako sa biyahe mamayang gabi din naman yung celebrasyon at 9 palang naman ng umaga.

•••••

Bumaba na ako sa taxi at parang maiiyak ako nang nakita ko ang bahay namin. So many memories. I feel so amazed dahil wala man lang itong pinagbago.

I powered my phone. And as I expected nag ring ito kaagad. Napabuntong hininga naman ako. Goodluck precious ears.

"Aba! Meron ka pa palang balak sagutin ang mga tawag ko! Ngayon na ang wedding Aniv nila tita pero di ka padin uuwi! I swear bukas na bukas I-"

"Outside. I'm waiting." Pinutol ko na kaagad ang kanyang sinasabi baka kung saan nanaman umabot ang bunganga ng maganda kong pinsan marami pa namang mga tao dito.

Wala pang isang minuto nakita niya na ako. Agad niya namang tinakbo ang pagitan namin at hinagkan ko. I felt alive. I'm home. Napangiti naman ako.

Bumitaw na ako sa yakap. "Missed me that much?" Tukso ko sakanya.

Inirapan lamang ako nito at binatukan. "Che, alam mo ba na nagagalit na lahat ng pinsan natin sayo? Baka daw kasi nakalimutan mo na buhay pa kami"

Napatawa naman ako ng malakas at napailing. Napaka dramatic talaga bg mga pinsan ko minsan.

Agad niya na akong hinila papasok sa loob, nang nakapasok na sa loob agad naman nila akong dinagma ng yakap.

"Sandali di na ako makahinga" natatawang pahayag ko sakanila.

"Na miss ka namin bakit ngayon ka lang dumating ha?" Pahayag ni ate Kaye.

"Bruha ka mas maganda ka na ata saakin a?" Pahayag naman ni Winter.

Napailing nalamang ako sa kanilang sinabi. Inaya naman nila akon'g maupo at pinagkuha ng pagkain.

Madami na kaming napagusapan tungkol sa anon'g nangyare noong wala ako dito. Kung ano ang mga kalokohan na pinag-gagawa nila dito sa pilipinas.

"Nga pala, bat ka pala napauwi dito? Tatagal ka ba? Baka naman bukas ay uuwi ka na, bibigwasan kita pag nagkataon" Pahayag ni Rain

Umiling naman ako. "No. Actually Baka I'll be staying here for good." Nakangiting pahayag ko sakanila.

Napatili naman silang lahat at agad namang tumahimik nang pagalitan sila ni tita. Napangisi nalamang ako.

"So how's your heart?" Nakangising tanong ni winter saakin.