When Mr. Business Man fell Inlove (Montefrio #2)

Kabanata 17

Trixie's P.O.V

"What now?" Inis na sabi ko sakanya nang papuntahin niya naman ako sa kanyang opisina

He smirked "Subuan mo ako, please"

Napatampal naman ako sa aking noo "Seryoso ka? pinatawag mo lang ako dahil diyan? you have two hands Montefrio don't make me stupid" inis na sabi ko sakanya

"I will not eat unless you feed me" parang batang maktol na sabi niya saakin habang nakasimangot

"Para saan pa yang dalawa mon'g kamay kung hindi mo naman gagamitin diba?" Masungit na sabi ko sakanya

"Why won't you just feed me sweetheart?" Sabi niya saakin

Umupo naman ako sa katapat niyang upuan "Kumain ka ba nang breakfast?"

Umiling-iling naman ito na parang bata

Pinaningkitan ko naman ito nang mata "At bakit hindi ka kumain nang umagahan? Kapag ikaw nagkasakit wag na wag mo akon'g artehan dahil susuntukin talaga kita montefrio makikita mo"

"Hindi ako kumain dahil hindi naman ikaw yung nagpapakain saakin and beaides you promised me that you'll have breakfast with me" sabi niya saakin

Napabuntong hininga naman ako "Nag sorry na nga ako diba? Hindi ko naman alam na may ooperahan pala" pagpapaliwanag ko sakanya

Inirapan lang ako nito "Kaya dapat subuan mo ako ngayon dahil may kasalanan ka saakin"

Tumango nalamang ako at kukuha na nang kutsara nang magsalita ito

"You are so far, hindi ko maabot ang subo mo kung ganyan ka kalayo" sabi niya saakin

"Lamesa lang naman ang hadlang natin, ang arte mo"

"You saying something sweetheart?" Ngising tanong niya saakin

"Wala naman, ang sabi ko maganda ako"

"Come sit in my lap sweetheart, my lap needs you so bad" sabi niya saakin

Wala naman akon'g nagawa kundi sumunod nalang,dahil ang arte nang lalaking ito

Nang nakaupo na ako sa kandungan niya agad niya namang ipinulupot ang matitipuno niyang braso sa bewang ko,at ipinatong ang kanyang ulo sa balikat ko

"So anon'g kakainin mo dito? Ang dami" tanong ko sakanya

"Kahit ano nalang basta sinubo saaakin kakainin ko" sabi niya at inaamoy ang aking leeg

Kumuha nalang ako nang seafood at pinakain sakanya, hindi naman ito nagreklamo at sumubo nalang

"Sweetheart, aren't you gonna eat?" Tanong niya saakin

Umiling naman ako "I'm on a diet" simpleng sabi ko sakanya

Kumunot naman ang noo nito "No, hindi pwede, I dont want my woman starving" sabi niya saakin at inagaw ang kutsara at sinubuan ako

Hinampas ko naman ito "Bakit mo ginawa yun?" Inis na sabi ko sakanya

He chuckled "Damn, You're so gorgeous" sabi niya saakin at hinawi ang ilang hibla nang buhok na nasa mukha ko

Napaiwas naman ako nang tingin "My woman is blushing"

"I'am not sadyang mainit lang talaga" depensa ko sakanya

He smirked "Really?, try to convience me more sweetheart"

Kinurot ko naman ito "You dimwit, hindi ako nag sisinungaling, talagang mainit dito"

"Oh yeah?, want me to prove you wrong sweetheart?" Sabi niya saakin

Pinaningkitan ko naman ito nang mata "Sige nga"

Nagulat nalang ako nang halikan niya ako "There, you're blushing for real, and damn it really turns me on"

"MONTEFRIO!"

••••

Nang makapasok ako sa opisina, napaupo kaagad ako sa aking upuan nakakapagod ang araw na ito

Sumunod naman saakin si karl "Nakakapagod naman ngayong araw doc"

"Sinabi mo pa, mabuti nalang at wala na tayon'g trabaho bukas" sabi ko sakanya dahil linggo na bukas at makakapagpahinga na rin ako

"Doc, magtatampo na talaga ako sayo" sabi saakin ni karl

Napakunot naman ang noo ko "Bakit? Wala naman akon'g ginawa"

"Ano bang araw ngayon doc?" Tanong saakin ni karl

"Sabado" simpleng sabi ko sakanya

"See, nakalimutan mo nga, birthday ko ngayon doc"

Nanlaki naman ang mata ko "I'm sorry, nakalimutan ko happy birthday karl tumatanda nanaman tayo" natatawang sabi ko sakanya

Natawa rin ito nang bahagya "Nakalimutan mo ang birthday ko kaya sasama ka saakin ngayon'g gabi"

"At saan naman tayo pupunta?" Tanong ko sakanya

"Ano kaba, mag ba-bar lang tayo" sabi niya saakin

Napaisip naman ako, sasama na siguro ako dahil wala naman akon'g trabaho bukas at matagal na rin akon'g hindi nakakapunta sa mga bar

"Okay, pero hindi ako iinom" sabi ko sakanya

Tumalon talon naman ito "Sure halika na, naghihintay na ang mga kaibigan ko and I'm sure magugustuhan ka rin nila"

••••

Rough musics and the smell of alcohol together with the smoke of cigarette welcomed us

"Asan na ba ang mga kaibigan mo?" Tanong ko kay karl nang nakapasok na kami

"Ayun sila" sabi ni karl at tinuro ang nasa dulong upuan kumaway naman sila

Nang makarating kami doon ay ipinakilala ako ni karl sa mga kaibigan niya, dalawang bakla at isang babae, hindi rin nagtagal ay naging close na kami, madali naman silang pakisamahan dahil mababait naman ang mga ito

Malapit nang mag 12:00 nang medyo lasing na ang mga kasama ko pero kamin'g mga babae ay hindi umiinon

"Doc, alam mo ba kung paano mag gamot nang sakit sa puso?" Tanong saakin ni joy

Tumango tango naman ako "Oo naman, bakit?"

"Masakit kasi doc, ansakit sakit" sabi niya at hindi ko namalayang may tumutulong luha na pala sa kanyang mata

Inalo ko naman ito hanggang sa nakatulog na ito sa balikat ko

Love really makes us weak.

Hating gabi na nang makita ko ang phone ko na umilaw

From: sweetheart
Where the fuck are you woman?!
-received-

Napalunok nalamang ako nang mabasa ko iyon, hindi naman pwede na sabihin ko sakanya na nandito ako dahil baka mangulo itong lalaking to dito at ayaw ko namang masira ang birthday ni karl

To:Sweetheart
I'm at home
-sent-

Wala pang isang minuto nang magreply ito

From:Sweetheart
Home huh? well see about that
-received-

Isinawalang bahala ko nalang ang kanyang reply 1:30 na nang nagpaalam akong umuwi dahil inaantok na rin ako, pumayag na si karl na umuwi ako at ihahatid sana ako kaso tumanggi ako dahil dala ko naman ang sasakyan ko at alam ko na he's having fun, ikaw ba naman pinapaligiran nang lalaki hindi ka ba sasaya

Nang nakalabas na ako sa bar, napangiti naman ako dahil tahimik ito at malamig, nang nakarating na ako sa sasakyan ko bubuksan ko na sana ang pintuan nang

"So this is your fucking house woman?"

Napapikit nalamang ako

"I'm so dead"