Kabanata 36

4.7K 90 1
                                    

Magkahawak kamay kaming pumasok  sa hospital. Napangiti naman ako. I'am so proud na akin ang lalaking ito.

Maraming bumabati na kapwa namin doctor yung iba naman ay mga nurses at staff. Kinawayan ko naman sila at ngumiti pabalik. Kaso itong kasama ko ay walang kibo at hinahawakan lang ang kamay ko.

Nang pumasok kami sa elevator agad ko naman itong kinurot. "Maging friendly ka naman minsan, ang sungit mo 'e" Sabi ko sakanya.

Ngumiti naman ito at umiling. "I don't need them, all I need is you, so why bother, love ko" Sabi nito at hinalikan ang kamay ko na nakahawak sa kamay niya.

Pabirong sinuntok ko nalamang ito kasi wala akong masabe. Ang landi nang lalaking ito kahit saan ilagay. Napatawa nalamang ito.

Sabay kaming lumabas sa elevator. Nakapagtataka dahil hindi agad ito pumunta sa kanyang opisina. Akala ko ihahatid lang ako nito pero sumama ito saakin sa loob.

"Hindi ka ba magtatrabaho?" Agad na tanong ko sakanya ng makapasok kami sa opisina ko.

He held my hand. "Andito ang trabaho ko" Nakangising pahayag nito saakin.

"Siraulo ka pala 'e, alis ka na magkikita naman tayo mamaya" Sikmat ko sakanya.

Umiling-iling lamang ito at isinubsob ang kanyang ulo sa leeg ko. "We are Doctors, love so we should do our job okay?" Pagpapaintindi ko sakanya.

"But I'll miss you, ayaw ko na malayo ka saakin mamimiss lang kita ng sobra" Nakasimangot na pahayag nito saakin.

Napatingin nalamang ako sakanya. "You are unbelievable, nasa tapat lang ng office ko ang office mo, paano mo ako mamimiss niyan? Siraulo ka talaga" Natatawang pahayag ko sakanya.

He sighed. "I don't care as long as we are not in the same room, I'll crave for you" He said.

I cupped his face. "Do your Job, let's both have lunch later" Sabi ko sakanya.

Agad naman itong ngumiti. "Really?" Excited na tanong nito saakin habang hinahalik-halikan ang mukha ko.

I giggled. "Yes, so do your job properly love" Natatawang pahayag ko sakanya.

Tumayo naman ito. "Alright, I'll miss you baby" Sambit nito at lumabas na.

Umupo naman ako sa aking swivel chair. That man is such a pain in the head. Napangiti naman ako.

I erased my teenage thoughts at nag focus nalamang sa aking trabaho. I also did my regular rounds. So far so good. Natapos ako sa aking trabaho around 11 and its lunch time for us.

Nakangiti ako dahil hindi man lang lumabas sa opisina si taylor. That means he is doing he's job well. He doesn't do rounds. He's not just a regular doctor. He is the head doctor that's why.

Nag-ayos muna ako sa aking opisina bago ako kumatok sakanya. I was greeted by his secretary. Nginitian ko nalamang ito.

"Where is he?" Tanong ko sakanyang secretary.

"He's inside, pumasok lang po kayo sa loob" Sabi saakin ng secretarya niya. Tumango nalamang ako at ngumiti.

Nang nakapasok ako sa kanyang office. I roamed my eyes around. He's office is huge. Its all black and gray. So manly.

Nakatalikod ito saakin kaya siguro hindi ako nito pinapansin. Busy din ito sa pagbasa sa kung ano man ang nasa kanyang harapan. Napangiti naman ako. Seeing him this busy makes me so proud.

Nang papalapit ako sakanya hindi parin ako neto napapansin. Agad ko itong niyakap sa likod. He flinched. I grinned.

"Love ko" He said. Inikot niya ang kanyang upuan magkaharap na kami ngayon.

He grabbed my waist at pinaupo sa kandungan niya. "I missed you" Sabi nito at hinalikan ang noo ko.

"I missed you too, I can see you're busy" I eyed him.

"Yes, I'am but seeing you, I think I forgot my work" He chuckled. Napailing nalamang ako.

"Its already lunch, lets go?" Tanong ko sakanya.

He chuckled. "I lost time, thank you for reminding me love ko" He said ang kissed me.

Napasimangot naman ako at napailing nalang. Ang landi.

We finised our lunch together around 1:30 in the afternoon. Pabalik na kami sa hospital.

"Still doing rounds?" Tanong nito at kinuha ang kamay ko.

"Nope, I'm done maybe I'll just stay in my office" Sambit ko sakanya.

Huminga naman ito ng malalim. "That's good. Stay inside, I don't want other men gawking at you, akin ka lang" Sambit nito at hinalikan ang kamay ko.

Napailing nalamang ako. I pinched his nose kaya napatawa ito.

"Seloso padin" Natatawang pahayag ko sakanya.

"Having a very sexy and a very beautiful soon to be wife is hard, who wouldn't get jealous?" Tanong nito.

Hinampas ko naman ito. "Nambola ka pa" Natatawang pahayag ko sakanya.

Tumawa nalamang ito at pinagpatuloy ang pagddrive.

He went inside his office and same with me. I made myself busy today. Para hindi ko maisip ang lalaking palage ko nalang iniisip. Baka madapa yun mamaya e kawawa pa.

I did my second rounds. Its not that serious. Kailangan ko lang maglibang ang visiting my patients could give me so much happiness and joy already.

Nagkwentuhan ako sakanila at paminsan minsan nama'y kinakamusta ko din ang lagay at kung hindi ba sila natatakot sa ilang mga doctor dito.

So far so good for today. Its past 5 na nang matapos ako. I smiled. Being a doctor is my greatest decision ever. I did not regret every second of it.

Kamusta naman kaya ang lalaking yun? I should reward him. He's been a very good Doctor fo today. I hope he would do that everyday.

Pumasok muna ako sa aking opisina at kinuha ang bag ko. Iniwan ko naman doon ang aking mga importanteng papeles para bukas. I smiled.

Nang nakapasok ako sa opisina ni taylor wala ang kanyang secretary. That's weird. Hindi naman pinapayagan ni taylor na umalis ang secretary niya. Isinawalang bahala ko nalamang ito.

I walked inside he's office. I knocked lightly. Pero walang pumansin. Napangiti naman ako. Maybe he's busy. That's good he's doing he's job properly.

Binuksan ko naman ito at nagpasalamat naman ako na hindi ito locked. I smiled.

But my smile completely vanished when I saw him kissing someone. Napatulala naman ako. What is he doing?

Parang maiiyak na ako dito. How can he do this to me for the second time?

Agad naman tinulak ni taylor ang babae ng nakita niya ako.

He looked at me with wide eyes. Na para bang hindi niya alam kung ano ang nangyare. "Love, its not what you think, she kissed me" natatarantang pahayag nito saakin.

Lalapit na sana ito kaso umatras ako. I looked at him with pain in my eyes.

"Believe me this time please, I didn't know" Pagsusumamo nito saakin.

I smirked. Better luck next time asshole.

When Mr. Business Man fell Inlove (Montefrio #2) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon