Ever Since The World Began

Chapter 19

Chapter 19

Teal's POV

papunta kamingayon sa ospital kung saan naka confine si mama,mga ilang araw din siguro'y babalik narin ako sa trabaho.. mag le-leave muna ako sa skool for good.. pasado narin naman lahat ng subjects ko..

kasama ko pala si lucas ngayon, may kausap siya sa telepono pero di ko nalang ito pinansin pa.. walaa akong panahon para sa ganyan..

my priority is my mom na nakaratay ngayon dahil sa cancer niya...

after a few moment, nakarating na kami sa ospital,agad naman kaming inassist ng mga nurse at dinala sa kwarto ni mama.. pag kapasok ko, hindi ang isang masayang muka ni mama ang nakita ko, kundi ang puro aparato na nakakabit kay mama

napalingon ako sa kabila, ang papa... na nag mamasid sa labas ng bintana di ko na mapigil pa ang galit ko, dahil sa kanya nag ka ganito si mama..

di nako nag alinlangan pa at sinugod agad ng suntok sa muka si papa na nakapag palingon sa kaniya sa kabilang side..

"fVck! u dad!.. dahil sayo nag ka ganito si mama!!!"saad ko habang hawak hawak ni lucas ang aking braso na pinipigilan ako..

"Stop it!" si lucas dahil sa pag pupumiglas ko.. ay lumipad sa gilid si lucas.. akma ko namang susuntukin muli ang aking ama pero

"D-Dont! stop that teal!"napalingon ako sa nag salita...

si

MAma... na pinipilit na i angat ang kanyang kamay para maabot lamang ang akig muka.. naaawa ako kay mama, sa kabila nang pambabae ni papa ay di parin niya ito iniwan.. bagkus ay mas lalo pa niya itong minahal.. lahat binigay ng aking ina..

ewan ko sa ama ko kung anong nakain niya bakit ganun nalang kadali sakanya para saktan ang aking ina

umupo ako sa tabi ni mama at hinawakan ang kamay niya,nilagay ko sa aking pisngi..nakita ko ang muka ni mama na may isang likidong pumatak sa kaniyang muka..umiiyak ito..

para akong nawala saaking sarili.. di ko na kaya..

'ma.. tama na.. pahinga ka na!"saad ko.. at doon na nakatulog si mama..

kung di lang dahil sa mga aparatong nakakabit kay mama malang ay wala nakong naabutan pang ina dito sa ospital..

---

Matapos Ng oras na iyon ay umalis na sa ospital si papa at naiwan kami dito.. mas mabuti ana rin yun kesa sa mahirapan at mabanas lang ako sa araw araw na pag puntaniya rito.. dumadalaw dalaw naman si ann para kay mama.. si mama?

medyo lumakas na siya.. dahil daw nakita na niya ang napaka gwapo niyang anak..

"ma.. prutas gusto mo?" saad ko tumango nalang si mama at saka ko isinubo ang bite size na fresh fruits..

ilang saglit lang rin ay dumating naman si lucas... na may natatarantang muka..

agad naman akong naalerto.. di magandaang pakiramdam ko dito..

isang malakas na pag bagsak nang pinto at inilabas nito si lucas na hingal na hingal habang hawak ang phone niya..

"TEAL!! SI ADA!!"

fVck! i knew it!