Ever Since The World Began

Chapter 43

Chapter 43

Ada's Pov.

Nang nakatakas nako sa kamay ni keegan ay agad nakong dumeretso sa bayan..

Humanap ako ng telepono at tinawagan ang unang taong nag patibok nito..

"Lucas?... nasan ka?"

"Ada?.. a.. nandito ako sa pinas.. kakauwe ko lang"

"Pwedeng manghingi ng tulong?"

"Sige ano yon?"

"Pwede bang  ihanap moko ng balahibo ng ibon nakulay puti.. please.. kknin ko sa bahay ni teal.. aantayin ko.. salamat"

At binaba na ang tawag..

Ng matapos kong tawagan si lucas. Ay dumeretso nako sa bahay ni teal..
Pero.. di ko inaasahan na..
Makikita ko si ann dito sa bahay..

"Ada?!!! Long time no see?. Kamusta ang haliparot?"

"Ann.. wala akong panahon sayo.. nasan si teal?"

"Si teal?.. bakit? Bat mo hinahanap ang ASAWA ko?!" Binigyan niyang diin ang salitang 'ASAWA'

"Di ako nakikipag laro ann.. nasaan si teal!!"

"Bakit?.." saad nito..

"Bakit ikaw parin?... asawa ko na siya.. pero ikaw parin ang nasa isip niya, mag luluto ako para sakaniya ang gusto niya lang ay ang lasa ng iyong luto... lahat ng nakikita niya ay ikaw.. ginawa ko na ang lahat pero wala parin.. ikaw parin ada ikaw!! Alam mo yung masakit? Yung sa time ng honeymoon niyo.. ang pagiging isa niyo.. sa pag tatalik niyo.. alam mo ba kung sino ang nasa isip ng asawa ko.. IKAW ada IKAW LANG!!"
Sigaw nito..

Di ko sinasadyang magkaganito ang lahat.. kaya gagawn ko ang aking makakaya para maibalik ang dati..

"Sorry ada.. sorry!.. kung my nagawa man ako sayo noon.. pero please lang.. kahit si teal nalang please.."

Alam kong masasaktan din ako sa gagawin at sasabihin ko pero..
Kailangan ..

"Ann.. wala kang dapat ikahingi ng tawad.. pero sana... sana... alagaan mo si teal sikapin mong makuha ang loob niya.. please lang.. pina... pinauubaya ko na sayo a-ang.. mahal ko.. mahalin mo siya ng higit pa sa pag mamahal ko.. wag mo siyang pababayaan..
Matapos lang ang 2taon.. ay.. mag dadalang tao ka.. ako na ang nag sasabi" hinalikan ko siya sa kaniyang pisngi

"Bakit ada?. Salahat.. kaya mo parin mag patawad?"

"Dahil.."

"Dahil??" -ann-

"Isa akong Anghel" at isang mapait na ngiti ang aking pinakawalan..

Bago pa man siya makapag salita ay

"Ada!!!.."
Dumating si lucas sa oras ng pag alis ko..

"Ito na ung balahibo.. ano ba ang gagawin mo?"

"Lucas.."

"Bakit?"

"Salamat.. salamat sa lahat... " niyakap ko siya..At naluha at dahil wala nakong panahon para dito ay agad nakong nag tungo sa labas

"Nga pala guys"

Agad na tumingin saakin ang dalawa sa mga naging  kaibigan ko..

"Namiss ko to... " at ngumiti ng napakapait... bago tuluyang lumabas