DAMAGE

At the coffe shop

Πλευρά Marinas

Άλλο ένα κλασικό πρωινό ξύπνημα για την σχολή, θεε μου βαριεμαι τόσο πολυ να ακούω παλι τον καθηγητή David να αναλύει τα ιδια πραγματα.

-

Φόρεσα ένα απλό blue jean και ένα λευκό πουκάμισο με το καρό πουλόβερ μου από πάνω, στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη και καθώς προσπαθούσα να θυμηθώ που πέταξα χθες το φυλλάδιο με την εργασία μου έφτιαχνα τον γιακά.
"Πρέπει να έπεσε κάτω από το κρεβάτι" ειπα στον εαυτό μου και πράγματι ήταν εκει.
Το δωμάτιο μου είχε κερδίσει άνετα την ονομασία "χάος" αυτή την βδομαδα, ποιος καημένος άντρας θα με πάρει εμένα;

-

Βγήκα από το σπιτι κλειδώνοντας πισω την πόρτα, μπήκα στο κόκκινο αυτοκίνητο μου και ξεκινησα προς το μαγαζάκι με τους καφέδες. Η στάση μου πριν την σχολή.

-

Πάρκαρα στο ελεύθερο χώρο στάθμευσης και μπήκα στο vintage μαγαζί. Η μυρωδιά του ψημένου καφε είναι ότι καλύτερο. Αγαπώ τον καφε.

Πλευρά Spencer

"Τι γκαντεμιά είναι αυτή τωρα;" ειπα στον εαυτό μου μόλις είδα πως η καφετέρια ήταν κλειστή.
Τότε ο κύριος Cameron βγήκε από το μαγαζί και με πλησίασε καθώς είδε την απόγνωση στο πρόσωπο μου.

"Καλημερα Doctor Spencer."

"Καλημερα" ανταποκρίθηκα.

"Ανακαινίζουμε, νομιζω πως θα πρέπει να πάρετε τον καφε σας από άλλου σημερα" μου είπε χαμογελώντας.

"Ετσι φαίνεται, από που όμως. Που θα βρω εξίσου καλό καφε, ξέρετε, χωρίς καλό καφε δεν μπορω να δουλέψω."

"Το φαντάζομαι, κοιτάξτε σιγουρα θα βρείτε κάπου." Είπε αφού κατάλαβε την απογοήτευση μου.

"Καλημερα" ξανα ειπα και άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου μου.

-

Έπειτα από σβούρες με το μυαλό μου πλέον να αρχίζει να χάνει κάθε πάσα ιδεα για το που θα βρω καφε έπεσα πάνω σε ένα αρκετά ευγενικό μαγαζί.
Έχει ξύλινες λεπτομέρειες, μέρος που άνετα θα μπορούσες να κάτσεις με τον καφε σου και να διαβάζεις βιβλία, ήρεμο.

-

Μόλις πάρκαρα και βγαίνω από το αυτοκίνητο. Μπήκα μεσα και ένα υπέροχο άρωμα ψημένου καφε με έκανε να κλείσω για κάποια δευτερόλεπτα τα μάτια μου και να σταθώ ακίνητος, απολαμβάνοντας το.
Υπήρχαν πάγκοι στα δεξιά μου με καναπεδάκια, πολλά jukebox για διακόσμηση και ακριβώς μπροστά μου ήταν ένα μεγάλο μπαρ, ως την άλλη άκρη του μαγαζιού.

Πλησίασα και έφτασα στο ταμείο που μάλλον εκει θα εκανα την παραγγελία μου. Μια ευγενική αντρική φιγούρα φάνηκε πισω από τον πάγκο που με καλημερισε.

-

Έκατσα στον πάγκο ακριβώς απέναντι από το σημείο που εκανα την παραγγελία μου και περίμενα τον καφε μου. Στο μαγαζί δεν υπήρχε κόσμος, μόνο ένας παππούλης στην άλλη άκρη που έτρωγε ένα ντόνατς.
Την στιγμη που είχα χαθεί στις σκέψεις μου η πόρτα του μαγαζιού άνοιξε και μια όμορφη κοπέλα μπήκε μεσα, κάπως φουριόζα.
Είχε καστανά μαλλια, φυσικά όχι βαμμένα, φορούσε καρό πουλόβερ, σαν και μενα.

Στάθηκε στο σημείο που είχα σταθεί προηγούμενος..

"Καλημερα Marina"

"Καλημερα καλημερα" είπε εκείνη, η χροιά της φωνής της ήταν τελεια για μια τέτοια κοπέλα, χαριτωμένη, απαλή, γλυκιά..

"Το καφεδάκι μου το σκέτο, ξες"

Μια τέτοια κοπέλα δεν χρειάζεται την ζάχαρη. Είναι πολυ γλυκιά για την ζάχαρη.