DAMAGE

Im in love with you

Πλευρά Marinas

Κοιτάω όλη την ώρα επίμονα προς την είσοδο του μαγαζιού περιμένοντας την μορφή του να εμφανιστεί.
Εχω σχεδόν τελειώσει και το δεύτερο ποτήρι με το Bacardi και ηδη νιωθω τον εγκέφαλο μου να μουδιάζει σιγά σιγά αφού και η μουσική είχε λίγο δυναμώσει.

Το μαγαζί είχε γεμίσει, τα τραπέζια ήταν όλα γεμάτα με παρέες και το bar ήταν και κεινο σχεδόν γεμάτο παρόλα αυτα όμως κανεις δεν χόρευε.

Από το πουθενα, δίπλα μου, εμφανίστηκε εκείνος. Στεκοταν και με κοιτούσε καθώς έβγαζε την σκούρη καμπαρτινα του.

"Ήρθες" ειπα και χαμογέλασα, όπως και κεινος. Έκατσε στο σκαμπό που προηγούμενος καθόταν η Sophie και τότε είδα την σερβιτόρα από την άλλη ακρη να μου χαμογελάει και να έρχεται προς το μέρος μας.

"Όσο πιο γρήγορα μπορουσα" είπε και ψιλογελασα.

"Τι θα σου φερω;" του είπε η σερβιτόρα.

"Χμμ, μάλλον ένα ουίσκι"

"Έφτασε" είπε και με μια στροφή πήγε να ετοιμάσει το ποτό του.

"Δεν συνηθίζω να βγαίνω εξω" είπε.

"Χαχαχα δηλαδή στάθηκα τυχερή;"

"Κατά καποιον τρόπο ναι" μου χαμογέλασε και συνέχισε

"Πως εισαι;" ρώτησε

"Καλα θα έλεγα" ας ειμαι ειλικρινής, θα ήμουν καλύτερα αν ήξερα πως νιώθει για μενα.

"Θες να μου μιλήσεις γι'αυτο;" ρώτησε και έπιασε το ποτήρι με το ουίσκι που μόλις είχε φέρει η σερβιτόρα.

"Δεν θελω να σε ζαλησω με τα δικά μου, ειχες τρομερή μερα ειμαι σιγουρη." Γελασα αμήχανα

"Όχι αληθεια θελω να μου πεις τι σε προβληματίζει" με κοίταξε στα μάτια και ίσως ήταν η πρώτη φορά που το κάνει πρώτος χωρίς να φανεί κάποια αμηχανία..

Στάθηκα για κάποια δευτερόλεπτα.. Θα έλεγα οντως αυτο που με προβληματίζει!

"Κοιτά, είναι ένας άντρας.." ειπα και τότε αυτός χαμογέλασε στραβά ανασηκώνονταν τα φρύδια του και με το βλέμμα του μου είπε να συνεχίσω.

"..που εδώ και αρκετές μέρες μιλάω και νιωθω πολυ ωραια μαζί του είμαστε φίλοι βασικα αλλά εγώ νιωθω διαφορετικά." ειπα και έπαιξα κουνώντας το ποτήρι μου με τις τελευταίες γουλιές που είχα μείνει.

"Όταν λες διαφορετικά τι ακριβώς εννοεις..;" ρώτησε εκείνος

"Ε να, διαφορετικά βρε παιδί μου όχι σαν φίλο. Μιλαμε σαν φίλοι αλλά δεν θελω να είμαστε μόνο αυτο, με κάνει να νιωθω πολυ όμορφα.. Δεν σου εχω πει πολλά για την προηγούμενη σχεση μου αλλά ξες πως ήταν ένα μαρτύριο.. Εκείνος με έκανε να το ξεχάσω τελειως! Με έκανε να νιώσω παλι αγάπη και πως δεν είναι όλοι οι άντρες ρεμάλια και το ότι με έκανε να ξεχάσω το θρίλερ τον Jaxon με κάνει να τον χρειάζομαι ακομα περισσότερο. Να τον αγαπάω ακομα περισσότερο." Ειπα και εννοειτε πως αναφερόμουν σε κεινον. Ο Spencer από το πρώτο λεπτο με έκανε να ξεχάσω τον Jaxon! Με κοίταξε και αφού ήπιε μια γουλιά από το ουίσκι του είπε

"Το ξέρει εκείνος; Ξέρει ότι νιώθεις ετσι;"

"Όχι βέβαια! Όπως σου ειπα είναι φίλος μου.. Φοβάμαι πως αν του πω τι αισθάνομαι θα τον χάσω. Αν τον χάσω θα καταστραφω όμως, αληθεια." Οντως φοβάμαι να τα πω στον Spencer. Βασικα, τα λεω αυτή την στιγμη αλλά εκείνος νομίζει ότι αναφέρομαι σε καποιον άλλο. Δεν ξερω αν νιώθει και κεινος τα ιδια για μενα όμως νιωθω ωραια που κατά κάποιο τρόπου του λεω τα αισθήματα μου χωρίς εκείνος να το καταλαβει ακριβώς..

"Αν τον αγαπας πρέπει να το ξέρει Marina." Μου είπε με μια τόσο μεγάλη σιγουριά που σχεδόν με τρόμαξε. Τότε αν εκείνος με αγαπούσε θα μου το είχε πει.. Αλλά δεν είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του.. Είναι ντροπαλός.. Διαφορετικός!

"Spencer, πραγματικά θελω να του το πω απλά φοβάμαι. Φοβάμαι μήπως φοβηθεί, μήπως εκείνος απλά με βλέπει σαν φίλη για έναν καφε. Δεν θελω να χάσω και αυτόν τον καφε που μπορω να εχω μαζί του." ειπα.

"Καταλαβα.." με κοιτάει θλιμμένα τωρα.
"Θα είναι πολυ τυχερός παντως." Είπε. Το είπε αυτο. Είπε τετοιο πραγμα. Τι εννοεί;
Χαμογέλασα ασυναίσθητα σε αυτές τις λέξεις.

"Δεν ξερω τι να κανω Spencer αληθεια δεν ξερω. Αυτός ο άνθρωπος ήρθε εκει που τον χρειαζόμουν, είναι αυτός ο άνθρωπος που περίμενα τόσο καιρο!" Ειπα και τότε ήπια την τελευταία γουλιά από το Bacardi μου.

Ο Spencer με κοίταξε παλι στα μάτια, όπως πριν. Τα χείλια του έσφιξαν και τα μάτια του έκλεισαν ελαφρά..

"Marina πρέπει να του το πεις."

"Δεν ξερω τι να κανω Spencer."

"Πες του το Marina. Ειμαι σίγουρος πως θα νιώθει και κεινος το ίδιο και θα χαρώ πολυ όταν σας δω μαζί αφού είναι πράγματι τόσο συμαντικος για σενα." είπε και με κοίταξε παλι στα μάτια, πιο έντονα αυτή την φορά. Λίγο ακομα και ένιωθα πως θα μπορούσε να δει το μυαλό μου.

"Spencer.." ψιθύρισα

"Πες του το!"

Δάγκωσα τα χείλια μου και τον κοίταξα χαμογελώντας..

"Βασικα, μόλις το εκανα.."