DAMAGE

Annoying Jaxon

Πλευρά Spencer

"Αααα ερωτιάρη" είπαν όλοι με μια φωνή μόλις βγηκα από το ασανσέρ και με είδαν.

Κοίταξα τον Morgan που κρυφογελούσε με την έκφραση που είχα πάρει από ντροπη και πλησίασα το γραφείο μου.
Ένιωσα ξαφνικά πως και γω είχα την ανάγκη να γελάσω μαζί τους, αφού δεν είχαν σταματήσει ακομα να με πειράζουν γελώντας και ετσι εκανα.

"Αφήστε με ήσυχο" ειπα με ένα παράπονο γελώντας και εκατσα στην δερμάτινη καρέκλα με τα ροδάκια που είχα.

"Ε ομορφόπαιδο, μην αγχονεσαι όταν θα χρειαστείς κάτι ρώτα με να σου πω εγώ τι πρέπει να κανεις, ξες, σχετικά με δωράκια και τετοια" είπε η Garcia καθώς άφηνε έναν φάκελο μπροστά μου.

"Τι είναι αυτο" ειπα αλλάζοντας θέμα

"Τίποτα ιδιαίτερο μια αναφορά που χρειάζεται συμπλήρωση"

"Σημερα είναι η τυχερή μας μερα Spence, αυτο έλεγα πριν ερθεις." Είπε η JJ

"Ναι αυτο μας ελεγε μέχρι που ήρθε ο Morgan και μας είπε τα νέα σου" είπε γελώντας η Emily και τότε όλοι ξανα άρχισαν να γελάνε..

Πλευρά Marina

Κάθισα στον καναπέ του σαλονιού και σιγά σιγά ανοιξα τον φάκελο που μόλις είχα παραλάβει από την κυρία Lucy.

Προς έκπληξη μου με πρώτη μάτια δεν βρηκα κάποιο γράμμα αλλά αντιθέτως χαρτονομίσματα. Αρκετά θα έλεγα..
Θα μπορούσαν άνετα να αγγίζουν τα 500$.

Κοίταξα λίγο καλύτερα και βρηκα ένα μικρό κομμάτι χαρτί, ήταν διπλωμένο.

Το ξεδιπλωσα και αντίκρισα τον γραφικό χαρακτήρα του Jaxon.. Δεν μου άρεσε καθολου αυτο..

"Μάλλον τόσα θα άξιζαν οι δουλειές σου στο κρεβάτι μου. Παντα πλήρωνα τις πουτάνες που έβαζα σπιτι."

Αυτο.

Το ήξερα πως δεν θα με άφηνε σε ησυχία τόσο απλά. Έπρεπε να το φανταστώ ότι από στιγμη σε στιγμη όλο και με καποιον τρόπο θα μου τάραζε την ηρεμία που βρηκα!

Με μανία έβαλα τα χρήματα πισω στο φάκελο και το μικρό αυτο γράμμα. Σηκωθηκα και τον έβαλα στο συρτάρι ενός επίπλου που είχα στην γωνία του σαλονιού και αρκετά εκνευρισμένη πήγα στο δωματιο μου.

Τι πρέπει να κανω για να καταλαβει ότι δεν θελω να ανακατέβετε στην ζωή μου πλέον; Πάει στο καλό, η προσβολή αυτή δεν ήταν τίποτα μπροστά σε όλα τα αλλά που μου έχει κάνει το ρεμάλι!

Θα βρω καποιον τρόπο να του δώσω τα λεφτα πισω και να του ξεκαθαρίσω τα πραγματα.. Μάλλον όχι. Δεν θελω καν να ξανα δω το πρόσωπο του ούτε να ξανα ακούσω την φωνή του. Ούτε καν το όνομα του!
Απλά θα επιστρέψω τα χρήματα.
Η κυρία Lucy αποκλείεται να του πει που μένω πλέον, με το ζόρι μια καλημερα έχουν και εξάλλου και κεινη θα θέλει να με προστατέψει από κεινον.

Πλευρά Spencer

"Λοιπόν μικρέ, για λέγε" με πλησίασε το Morgan ακουμπώντας τα χερια που στο γραφείο μου.

"Τελείωσα με την αναφορά δεν χρειάζεται να κανω κάτι άλλο περιμενω να έρθει η Garcia για να-" με διέκοψε

"Αστα αυτα μωρε" γελασε όπως και γω, ομως αμήχανα

"Τσίμπησες Reid ε;" είπε κλείνοντας μου το ματι πονηρά και γελασε

"Μπορεις να μην αναφέρεσαι συνέχεια σε αυτο το θέμα;" ειπα ντροπαλά και αμέσως απάντησε σχεδόν φωνάζοντας

"Τι τι τι λες; επιτελους απέκτησες κοπέλα και δεν θα μιλήσω γιαυτο το θέμα;"

Αγανακτισμένα σχεδόν ύψωσε τα χερια του και φώναξε

"Το παιδί θαύμα έχει κοπέλα και δεν θα μιλήσω γιαυτο;"

Τότε από το ασανσέρ βγήκε ο Hotch.

"Ακουσα καλα;" είπε όπως παντα με το σοβαρό του ύφος αναφερόμενος στην δήλωση του Morgan για μενα.
Και ας εξερεσουμε ότι όλοι στην αιθουσα είχαν γυρίσει και μας κοιτούσαν με έναν περίεργο ενθουσιασμό, με ανοιχτό το στόμα.

"Απίστευτο κι ομως αληθινό" είπε ο Morgan κουνώντας το κεφάλι του

"Πρέπει να είναι πολυ καλη για να σε ανέχεται" με πείραξε ο Hotch περνώντας δίπλα μου και πειράζοντας τα μαλλια μου.

Τότε ο Morgan άρχισε παλι να γελάει και τελικά έκατσε στην καρέκλα του δικού του γραφείου, δίχως να έχει σταματήσει να μου κάνει υπονοούμενα.