Was it love at first sight? #1

Date in de duinen

Zayns POV

Tijdens dat we onze plannen maken zegt Max iets heel droogs en schiet Niall in de lach. We kunnen elkaar bijna niet meer verstaan."Max.", zeg ik,"ik wil je iets vragen. Loop je even mee?" "Sure!" zegt ze. We lopen naar de gang. "Ehm", begin ik, "ik vroeg me af of je misschien, nou ja, vanavond met mij uit eten wilde ofzo." Ze kijkt raar me aan. Heb ik soms iets raars gezegd? Dan begint ze te lachen. "Haha jouw face!" Max toch altijd. Ze kan echt nooit serieus zijn. Eigenlijk vind ik dat wel een van de leukste dingen aan haar. Ik lach nu ook. "Ik heb wel een leuk idee.", zegt ze," we kunnen naar de duinen gaan na het eten. En wat het eten betreft, mijn vader kookt op restaurant niveau." "Oke, bij jou eten dus." Ze lacht. "Jaa, ik zal even vragen of hij wat voor ons maakt." Ze loopt de kamer binnen en ik hoor haar zeggen:" Jongens vanavond allemaal bij mij logeren? We stelen m'n broertjes slaapkamer." "Jaaaa, leuk!!! Slaapfeestje!!", roept Lou blij. "Oke, we gaan na het eten nog naar de duinen." "Super!", roept Muur. "Is dat leuk?", vraagt Niall verbaasd. "Nee, daarom willen we daar vanavond heen.", zegt Max sarcastisch," denk nou eens na." Ik begin te lachen. "Muur je moet je spullen wel gaan pakken." "Oh ja, ben zo klaar." Ze rent naar boven en na vijf minuten is ze weer beneden met een kleine tas. "Zo ik ben klaar om te logeren." "Zo snel?" "Ja dat jij er nou 3 uur over doet Zayn. Daar kan ik niks aan doen." "Haha heel grappig", zeg ik. "Oke, zullen we gaan?" "Ja is goed."

We lopen naar Max' huis. Na ongeveer dertig seconden zijn we er. "Ik zeg ff tegen mijn moeder dat we hier met zijn alle slapen. MAM!!!! WE SLAPEN OP JORIS' KAMER!!!! OKE?" "JA JOH IS GOED!" "Ehh wie is Joris?", vraagt Harry. "Mon petit bradaa." Ze loopt de kamer in en ik hoor haar tegen iemand zeggen:" O, jij slaapt op mijn kamer oke." "Whatever.", hoor ik een stem van een (waarschijnlijk) klein jongetje zeggen. Max komt weer de kamer uit en zegt:" Goed. Op naar boven dan maar."

Als we boven komen staan we in een grote kamer.

"Hier slapen we vannacht.",zegt Muur.

* Drie uur later *

"Eindelijk klaar", zeg ik en ik kijk tevreden rond. De hele kamer is bekleed met matrassen. Max doet alsof ze flauwvalt en ze plurt vol op de matrassen. Jammer genoeg verschuiven de matrassen daardoor. "Maahaax!" "Sorry" Ze legt de matrassen weer goed.

*Ding ding*(Droogheid)

"Ahhh, etenstijd.", roept Max en we rennen naar beneden. "Yeahh! Kiplasagne!", roept Muur blij. "Speciaal voor jou gevraagd.", zegt Max. We gaan aan tafel zitten en beginnen met eten. Jezus dit is echt superlekker! "Het is super! Dankje pap!", zegt Max. Als we alles op hebben zegt Max:" Oke. En dan nu het toetje van de dag: Tarte au citron à la Maxime!" "Yessss!", roept Muur,"die heb ik al zoo lang niet meer gegeten!" "Vorig weekend nog.", zegt de vader van Max. "Ja, inderdaad. Dat is zo lang geleden." Max zet de taart op tafel. "Ét voila" "Wowww wow!!!" Max gaat zitten en neemt een slok water, maar dan begint Muur te klappen. Max spuugt haar water uit van het lachen en verder kijkt iedereen raar naar Muur. "Nee, niet?" zegt Muur, "Oke dan..." zegt Muur quasichagrijnig. Nu beginnen wij ook te lachen. "Ik.... Ga... De.... Taart... Aansnijden", zegt Max nog na hikkend van het lachen. "Oke.. Dan.." zegt Muur, Terwijl ze Max na probeert te doen. Max snijdt de taart aan. "Oke. Mag ik iemands bord?", vraagt Max met een stuk taart op het mes. "Hier!", zegt Niall, terwijl hij (natuurlijk) als eerste zijn bord bijhoudt. "Nee, ik wil eerst!", roept Muur, terwijl ze haar bord ook bijhoudt. "Muur gasten eerst!",zegt Max. "Ik ben toch ook een gast?" "Gast je woont hier praktisch!" "Das waar.", zegt ze en ze laat haar bord zakken. Maar daarbij botst ze tegen Nialls bord aan en het valt in het restje lasagne. "Zijn fout!", zegt Muur gelijk, terwijl ze naar Niall wijst. Op datzelfde moment zegt Niall:"Haar fout!" En hij wijst naar Muur. "Jullie zijn echt een stelletje kleuters he!", zegt Liam lachend. "Klopt", zeggen ze weer tegelijktijd.

Max' Pov

Na het eten trekken Louis, Harry, Zayn, Niall, Muur en ik onze jas aan. Liam en Julie hebben gezegd dat ze liever thuis blijven omdat ze 'moe' zijn. Tuurlijk, dat gelooft echt niemand. Ik wil gewoon niet weten wat ze gaan doen. Ik grinnik. "Bye, poepo's", zegt Muur tegen Juul en Liam," veel plezier samen." Ik ben dus echt niet de enige die niet gelooft dat ze 'moe' zijn. "Tjuusjes!" Zeg ik. Dan lopen we de deur uit. Op naar de duinen. Ik heb er erg veel zin in, want Zayn en ik gaan zogenaamd de rest kwijtraken. We willen namelijk gewoon even met zn tweeën zijn en al dat soort cliché dingen. We lopen verder. Eenmaal bij het strand aangekomen (wow he chique woorden) zijn we Muur en Niall al kwijt (gelukkig) ik hou super veel van Muur, maar ik kan haar nu niet gebruiken. Trouwens die heeft het veel te druk met Niall. Lou en Hazza lopen opeens een andere kant op. Die willen vast ook even net zijn tweeën zijn. Ik heb ze wel door hoor! "Ik weet een plek waar we de zonsondergang goed kunnen zien.", zeg ik en ik neem Zayn mee naar een duintop vlakbij het strand. (OMG zooo cliché)We gaan zitten en we kijken hoe de zon ondergaat. Nou ja ik kijk, Zayn kijkt volgens mij alleen maar naar mij. Ik draai me naar hem toe. "Je moet wel naar de zonsondergang kijken sukkeltje!" " Maar jij bent veel mooier dan de zonsondergang", zegt hij. Hij leunt wat naar voren en drukt zijn lippen op de mijne. Na onze kus vraagt hij:" Wil je mijn vriendin zijn?" "Ja, natuurlijk!", zeg ik en ik geef hem een kus. Zo cliché maar toch zo romantisch... Ik zucht. Dan bedenk ik dat Haz en Lou de weg in de duinen helemaal niet weten. Nou ja, gelukkig hebben ze een mobiel... Het lijkt me verstandig om ze te bellen. Gewoon voor de zekerheid. Ik zeg het tegen Zayn. hij vindt het ook een goed idee en vooral omdat hij niet op zijn kop wilt krijgen van Liam. Ik bel Haz. Geen bereik. Fuck! Ik probeer Lou nog te bellen, maar tevergeefs. Oke, nu raak ik echt in paniek. Je kan echt supererg verdwalen in de duinen! Ik kijk naar Zayn. "We moeten ze gaan zoeken!", roep ik in paniek. Zayn drukt me tegen zich aan. "Het komt wel goed. Die zitten vast ergens op het strand te klooien, die willen nu echt niet gestoord worden." Ik lach. Zayn heeft waarschijnlijk wel gelijk. "We gaan ze wel zo zoeken hoor!" "Ja hoor, wat u wenst prinses.", zegt Zayn lachend. Hij slaat zijn arm om me heen. (Cliché heid) Het maakt niet uit dat we niks zeggen, ik vind het wel fijn.