Was it love at first sight? #1

The story of my life

Pauls POV

The story of my life I take her home. I.... Ik neem mijn telefoon op. Ik weet het, sexy ringtone toch? "Hallo met Paul?" "Hallo Zayn spreekt hier! Waar is Max?" O shit.

Zayns POV

Ik heb Paul aan de telefoon. We hebben hem gebeld, omdat Muur Niall en ik zich afvroegen waar Max is. "Mag ik even Niall spreken?" vraagt hij. "Hoezo?" vraag ik achterdochtig. Het is even stil. Dan zegt Paul: "Voor jou een vraag voor mij een weet." Oke dat is iets te hoog gegrepen voor mij. Ik geef de telefoon aan Niall. Hij maakt een gebaar van waaromwilthijmijspreken? Ik maak een gebaar van zetopspeaker! Hij doet dat en zegt daarna: "Hoi met Niall!" "Niall ik heb Max laten ontsnappen." Voordat Niall kan antwoorden pak ik de telefoon. "WAT?!?!" gil ik er door heen. "Paul je hebt gefaald. Hoe kan ik je nu nog vertrouwen?" "Nou sorry hoor, hoe kon ik weten dat Max een lantaarnpaal uit de grond kan rukken?" Daar heeft hij een punt, maar dat wil ik niet toegeven. Ik heb nu een vaag idee van wat er is gebeurd. Ik ben boos op Paul. "Paul spaar me je praatjes. Ik ga haar wel weer ophalen!" Ik hang hem op. "Tot zo gozertjes!"

*BIJ DE GEVANGENIS*

"U komt voor Maxime Krame?" zegt de jongen bij de balie. Volgens mij is hij een groentje. Ik ken hem namelijk nog niet en ik kom nu bijna elke dag hier. "We hebben hier geen Maxime Krame wel een Maxime Krame." "Maar ze heet echt Maxime Krame." "Toch hebben we hier alleen maar een Maxime Wolf. Oh wacht. Hier staat het. Ze heet nu Maxime Krame." "Hoe bedoel je nu?" "Ze is geadopteerd door de familie Krame, dat wist u toch wel?" "Ja..... In zekere zin..." WTF! Ik ben echt een slecht vriendje. Dat ik dat niet weet. Nou ja, volgens mij weet ze het zelf ook niet. "Oke goed, ik ga haar wel halen.", zeg ik. "Weet u de weg dan?" "Oh ja, die weet ik. Waarschijnlijk tot morgen!" Ik loop naar de cel van Max en haar vriendin Zita. "Hey Max, hey Ziet!", zeg ik. "Jo Zayn!", zegt Zita. "Hey.", zegt Max zacht. Zo ken ik haar niet. "Max wat is er?", vraag ik als ik haar de cel uit laat. "Jullie hebben gelijk. Ik ga echt te ver." "Ben blij dat je dat in ziet! Kom we gaan naar huis."

Muurs POV

Max zit alweer in de gevangenis. Ik maak me echt zorgen over haar. Ik zie haar als mijn oudere zus en ik wil niet haar iets overkomt. Ze kan zich wel redden, maar wat als ze binnenkort een baantje moet hebben? Niemand neemt haar aan met een strafblad van 101 a4-tjes... Ik zeg het tegen Niall. "Je hebt gelijk", zegt hij, "maar wij kunnen er niks aan veranderen." Daar heeft hij wel gelijk in. Zal ik het hem vertellen? Dat ik vroeger een oudere zus had, maar dat ie... Ja ik vertel het. "Niall, ik had vroeger een oudere zus. Ik kan me niet veel van haar herinneren. Ze ging dood toen ik drie jaar was. Het enige wat ik nog van haar weet zie ik terug in Max. Daarom is ze voor mij gewoon mijn oudere zus en ik..." Een traan rolt over mijn wangen. Ik baal gewoon zo erg van dat mijn oudere zus dood is gegaan. Dan gaat de deur open. Zayn kijkt heel blij. Max niet zo. "Jongens ik..." "Nee ik eerst!" onderbreekt Zayn haar. Max kijkt een beetje verward. " Nou ik ben dus achter iets heel bijzonders gekomen." "Wat dan?", vraag ik nieuwsgierig. "Muur, ik heb je zus gevonden." "Maar ze is toch dood?" "Nope, ze leeft en is dichterbij dan je denkt.""Hoe weet jij eigenlijk dat ik een zus heb?" "Daar ben ik net achter gekomen." "Wie dan?", vraagt Max. "Jij.", zegt hij. Wat?!?! "H-hoe bedoel je?", vraag ik. "Max, je bent geadopteerd." Max zegt een hele tijd niets, dan stromen de tranen over haar wangen. "Z-ze logen o-over m-mijn geboorten. Z-ze zeiden d-dat m-mijn kleine z-zusje d-dood w-was." Zayn drukt haar tegen zich aan en fluistert wat in haar oor. Ik weet niet wat hij heeft gezegt, maar ze wordt rustiger. Niall is doodstil, dan roept hij opeens: "Told you!" en hij wijst naar Zayn. Zayn knikt. "Je hebt inderdaad gezegt: 'Het zou me niks verbazen als Max de oudere zus is van Muur'" "Hoe wist je dat?", vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. Dan begin ik ook te huilen. Ik loop naar Max toe en geef haar een knuffel. "LOL, eigenlijk verwachtte ik het al." Max lacht door haar tranen heen. "Ik hou van je zusje.", zegt ze met een kwaadaardige glimlach. "Oh nee!", kreun ik, "Nu ben ik het kleine zusje." Zayn en Niall schieten in de lach. "Ik hou ook van jou hoor.", zeg ik lachend. "Ahh, zussenmoment.", lacht Niall. Ik geef hem een duw. "Oké Max, wat wilde jij zeggen?", vraagt Zayn. Max' gezicht betrekt. "Dat... dat....", ze zucht, "Dat jullie gelijk hebben. Ik ga veel te ver." De tranen staan weer in haar ogen. "Ik kan er niks aan doen. Als ik boos word heb ik geen controle over mijn lichaam." "Het is al goed Maxje.", zegt Zayn, "Toch jongens?" Niall en ik knikken. Max geeft Niall en mij een knuffel en Zayn een kus. Hij slaat zijn armen om haar heen. Met tranen in haar ogen kijkt ze naar ons. 'Het spijt me', playbackt ze naar mij. 'Het is al goed', playback ik terug. "Hey jongens!" Paul komt binnenstormen, "Oh, stoor ik?" "Ja best wel!", zeg ik, doelend op Zayn en Max. "Oke ik ga wel weer..." "Jij gaat helemaal nergens heen meneertje!" zegt Zayn zonder hem een blik waardig te gunnen. Dan maakt hij zich toch los uit zijn omhelzing met Max. Hij loopt op Paul af en... En klopt hem op zijn schouder. "Bedankt man. Zonder jou hadden we nooit geweten dat Max de zus van Muur is. Je bent een brave hond." Paul kijkt heel raar schud zijn hoofd en loopt weg. Dan zegt Zayn: "Goed, waar waren we?" hij loopt naar Max en knuffelt haar weer, inclusief een zoen. "Iellll mensen die zoenen!" roep ik met een kinderstemmetje. "Ik bescherm je wel!" roept Niall. Hij tilt me op en hangt me over zijn schouder. "Zet.. Me... Neer!!" zeg ik hikkend van het lachen (Max en Zayn zijn nog steeds innig aan het zoenen). Hij zet me neer zodra we uit de woonkamer zijn (daar waren Max en Zayn). We zijn in de eetkamer. "Mijn held!" zeg ik dramatisch. Dan slaat hij zijn armen om me heen en kust me. God, wat houd ik toch van hem.