dark snow

*trainen

Nadat we ons hebben voorgesteld gaan we individueel trainen. Ik sta naast Snow op de open plek terwijl de rest al weg is.' we gaan beginnen met voor het eerst in de combinatie vorm te gaan' legt Snow uit. 'Wat is dat?' vraag ik. 'Dat merk je straks wel' zegt hij. 'Oké' zeg ik en Snow gaat voor me staan. 'het zal wat raar voelen ' zegt hij en hij springt op me af en hij verdwijnt in...mij?! Het voelt inderdaad heel raar, ik word zelfs misselijk. 'rustig de misselijkheid gaat zo weg' hoor ik Snow's stem in mijn hooft. Het klopt want langzaam ebt de misselijkheid weg. 'ga naar het meer ik moet je wat uitleggen' hoor ik Snow weer. 'draai naar links en gewoon rechtdoor rennen na een minuut moet je stoppen. ' zegt hij. Ik begin te rennen. Sneller dan ik ooit had gehoopt. Bomen gaan sneller voorbij dan bij de snelweg. 'stop' zegt Snow en ik stop. Ik sta stil. Aan de rand van een meer. Geschrokken doe ik een stap achteruit. 'Haha, sorry had je iets minder snel verwacht' lacht Snow. 'Thnx' zeg ik. 'kijk naar het water' zegt hij dan serieus. Ik doe wat hij zegt en ik zie dat er op mijn ogen zelfde kleur als Snow zijn en dat er een litteken bij mijn linkeroog zit. Ik heb wolfs oren en een staart. Verder heb ik scherpe nagels en is mijn huid iets bleker. ' wat-wat is dit?' vraag ik. 'we zijn één geworden' legt Snow uit. 'Wat is dat litteken?' vraag ik en ik strijk er met twee vingers langs. 'Dat heb ik gekregen van mijn vorige gevecht met Fenrir. In tegenstelling tot de rest heb ik al eens eerder gevochten met Fenrir' zegt hij. 'Waarom hebben jullie hem toen niet gedood?' vraag ik. 'Hij was te sterk. Het koste ons al onze kracht en vele levens om hem op te sluiten' zegt Snow en zijn stem klinkt gebroken. 'Waar zijn de andere wolven, en waar is je eerste partner dan?' vraag ik. Een lange stilte valt. 'Ik ben de enige die het heeft overleefd' zegt hij dan. 'Sorry' zeg ik. 'Je moest het ooit weten, beter nu dan later' zeg hij. Toch voel ik me schuldig. 'Rustig, je wist het niet, kom laten we trainen' zegt hij dan opgewekt maar ik voel dat hij doet alsof. Toch knik ik. 'oké om de snelheid te trainen moet je zo snel mogelijk rond het hele bos rennen elke dag wil ik dat je sneller wordt tot je het in 5 minuten kan doen' zegt hij en ik begin te rennen.

Het gaat best snel ik ben na 15 minuten op driekwart. Dan zie ik de plek waar de auto lag. Ik stop. De auto is weg. Er staan allemaal politieauto's, agenten een ambulance en een nieuws auto + volle crew. 'Delia?' vraagt Snow. 'Dit is waar we het ongeluk hebben gehad' zeg ik. 'we gaan door' zegt Snow. Ik knik en ren verder. In de verte zien we een rookwolk komen. Ik versnel mijn pas. Als we er zijn zie ik dat Mike en Blaze ook in combo vorm zijn en dat Mike in paniek is. Alles staat in brand. 'geen zorgen, Mike, blijf rustig' roept Isa. Ze is ook in combo vorm, net als Nate. Mike schut zijn hooft.' ik kan het niet' zegt hij. Ik ren naar hem toe. Maar er komt een vlammen cirkel om hem heen dus doe ik weer een stap achteruit. Isa gilt bang. 'Blaze ga uit zijn lichaam' roept nigro. 'dat lukt niet, niet als hij in paniek is' zegt Mike met de stem van Blaze. 'kinderen jullie moeten hier weg' klinkt het opeens achter ons. Ik kijk als enige om, een groep agenten komt aan rennen. Tussen de agenten rent...'Sjoerd?' zeg ik zacht. 'wie is dat?' vraagt Snow. 'mijn vriendje' zeg ik. 'Iedereen kalmeer Mike en haal hem hier weg. Delia, je moet die agenten en je vriend hier weg halen. Ze mogen niet terugkomen, voor mensen is het gevaarlijk hier' zegt Snow. Ik knik. 'ik verlaat je en wacht tot ze te lang tegenstribbelen' zegt Snow en hij gaat uit me. ook de rest veranderd terug. Iedereen rent de rook in, ik niet. 'Delia?' roept Sjoerd en hij vliegt me om mijn hals. Voorzichtig haal ik mezelf uit zijn greep. 'sorry maar jullie moeten weg' zeg ik. Iedereen stopt en kijkt me vragend aan. 'ik meen het, ga weg!' zeg ik kil. 'waarom, w-waarom ben je niet naar huis gekomen. Hoe kan je je ouders achterlaten?' vraagt Sjoerd. 'Ik moest wel en ik kan niet terugkomen, ga nu weg!' zeg ik. 'maar we zijn hier om jou te zoeken' zegt hij en hij pakt mijn arm. 'Sjoerd ik meen het, ga weg' zeg ik zonder emotie en ik trek mijn hand los. 'nee niet voor je zegt waarom' zegt hij eigenwijs. 'dit bos houd een geheim, een geheim dat niemand mag weten, ga nu weg' zeg ik. 'nee' zegt hij koppig. 'We moeten je vragen mee te gaan en uit te leggen wat er is gebeurd, we kunnen je niet alleen in een bos laten leven' zegt een agent. 'Ik ben niet alleen' zeg ik. 'we gaan ons er mee bemoeien. ' hoor ik Snow zeggen. Ik knik en kijk om. 'wat is er?' vraagt Sjoerd nu een beetje bang. Dan komen Snow, lux, nigro en Blaze aanrennen. Iedereen gaat achteruit. Ook de rest komt rustig aanlopen. Snow gromt. 'Deze wolven doen jullie niks als jullie weg gaan, maar ze zullen jullie aanvallen als jullie blijven' zeg ik. 'hoe weet je dat zo zeker?' vraagt een agent. 'dat maakt niet uit.' zegt Isa. 'we zijn hier om een reden, we kunnen niet zomaar weggaan.' zegt Nate. 'er is iets dat we moeten doen' zegt Mike. 'dit is iets waar we voor gekozen hebben' zeg ik. 'Jullie zijn een stel kinderen, jullie kunnen niet in een bos leven met wolven. Dit is geen fantasie film, die dieren zullen jullie aanvallen het moment dat ze niks te eten kunnen krijgen' zegt een agent. 'Niet waar, ze luiteren naar ons en als jullie niet weg gaan laten we ze jullie aanvallen' zeg ik. 'Delia, niet te ver gaan, als ze echt niet luiteren klimmen jullie op ons en gaan we zelf wel weg' zegt Snow. 'Het is onze taak weggelopen kinderen terug te brengen' zegt een andere agent. 'Ik ben niet weggelopen' zeg ik. 'Maar hij wel, hij is als vermist opgegeven vanmorgen' zegt een agent en hij wijst naar Mike. 'Ik neem aan dat die andere twee ook niet zomaar van hun ouders weg mogen om in een bos te wonen met wolven' zegt hij. 'Ze weten waar we zijn en hebben toestemming gegeven' zegt Isa. 'Lieg niet' zegt hij. 'Delia, we moeten het hun duidelijk maken, verander in combo vorm' zegt Snow. Ik knik en ren de rook van het net gedoofde vuur in. In de rook veranderen we. Dan voel ik een arm van een man me stevig vastpakken. Hij trekt me de rook uit maar laat me geschrokken los als hij me ziet. 'w-wat is dit?' vraagt Sjoerd. 'dit is het geheim' zegt Snow. 'w-wie ben jij, ik bedoel jullie' vraagt een agent. 'dat maakt niet uit' zegt Snow weer. 'ga nu, blijf weg van dit bos' zegt ik. 'en het meest belangrijke, vertel niemand dit, wij doen alles om mensen hier weg te houden, zelfs aanvallen.' zegt Snow. De agenten twijfelen. De overige wolven beginnen te grommen. Ze doen een stap achteruit. 'Dus je gaat echt niet mee Delia?' Vraagt Sjoerd. Ik knik. 'Ik heb hier een taak, zodra die over is kom ik je bezoeken. Ik beloof het. Zeg tegen je moeder dat het goed is met me en dat ze zich geen zorgen hoeft te maken' zeg ik. 'En je familie dan?' vraagt een agent. 'Ik heb geen familie meer, niet nu mijn ouders dood zijn' zeg ik. 'Genoeg gepraat we moeten weg' zegt Snow. Ik knik en begin te rennen en de rest ook. Ik ga even snel als hun. Al snel zijn we bij de open plek. Ik laat één traan. Één traan, voor het achterlaten van het laatste dat ik van vroeger nog had. Wat ik heb ingeruild voor wat ik nu heb en wat mij in de toekomst zal worden gegeven.