ESHANG : COLLECTION OF ONE-SHOT STORIES

MAYBE (Bansi's Side)

Lourensx Axel Felixciano

I see you beside me
Its only a dream
A vision of what used to be
The laughter, the sorrow
Pictures of times
Fading to memories

Simula ng mapunta kami dito sa Manila ay wala ng ginawa ang magulang ko kundi ang magsugal ng magsugal. Kayamanan na lamang ang gusto nila, ni hindi ko magawang magsulat kay Kunsi at ni hindi ako makapag text dahil yung numero ng mama niya ay binura ni mama.

Kabisado ko iyon pero dahil sa dami ng mga ginagawa ay nakalimutan ko na tiyak na magtatampo sa akin iyon lalo na't pinangako ko sa kanya na susulatan at itetext ko siya.

Pag humihingi ako ng pera para mapadala tong sulat ko ay nagagalit sila laging sinasabi na hindi ko na dapat sulatan si Kunsi dahil maiintindihan naman niya ko.

How could I ever let you go
Is it too late to let you know

Tatlong taon na simula ng mapunta kami dito. Tatlong taon na na hindi ko nakikita ang bestfriend ko at miss na miss ko na siya.

Yung mga paglalambinh niya , yung pagtawa niya , yung pag banggit niya ng Bansi at yung mga ngiti niya sa akin.

"Hoy , Axel" napalingon ako sa tumawag sa akin, hindi parin ako sanay na ganun ang pangalan ko rito mas okay na ang bansi.

Napangiti ako sa naisip ko. Napangiti ako ng maalala ko ang boses niya ang pagtawag niya.

"Tara na kung anu-ano pa iniisip mo diyan" bumalik ako sa realidad ng marinig ko ang boses ni Jen

"Panira kahit kailan" ani ko at saka tumayo para bumili ng pagkain sa canteen , yun si Jen hindi ko kaibigan pero close kami , isa lang naman ang kaibigan ko at si Kunsi lang yun.

I've tried to run from your side
But each place I hide
It only reminds me of you
When I turn out all the lights
Even the night
It only reminds me of you

Graduation namin ngayon tuwang tuwa ako dahil mag co'college na ko at maari na akong pumunta ulit sa baryo ngunit sa hindi inaasahang mga pangyayari ay hindi ako matutuloy. Tumawag sa akin si Mama at sinabing umuwi muna ako.

"O ayan na pala si Axel e." nagulat ako sa dami ng taong nasa bahay, hindi ko alam kung nong nangyayari.

"Engagement party nyo ngayon ni Jen." nagulat ako sa sinabi miyang iyon, paano nangyati yun e hindi ko naman gusto ng babaeng iyon.

"What? Wala akong maalala na nag propose ako sa kanya! Hindi ko siya gusto si Kun--" sinampal ako ng nanay ko , sinampal ako sa harap ng maraming tao.

"Si Jen, siya siya ang papakasalan mo" napailing ako at balak na sanang umalis ng pigilan niya ko.

"Sige , oras na lumabas ka sa pintong yan ipapapatay ko ang babaeng yun" ang hirap , ang hirap na wala kang choice kundi ang gawin ang bagay na hindi nararapat.

"Jen alam mo naman na si Kunsi ang gusto ko bakit pumayag ka sa ganto?" tumawa siya sa akin at hinawakan ang kaliwang balikat ko.

"Hindi mo ba alam na lahat ng gusto ko ay nakukuha ko kaya mula ngayon akin ka lang" tinabing ko siya at agad na pumunta sa kwarto ko at nilock iyon.