Luhan Bayan Wu'nun kendisine verdiği adrese gelmişti. Evin bahçesine girerek geniş eve baktı. Daha önce Chanyeol'un evine gitmiş ve hayran kalmıştı. Ama bu ev Chanyeol'un evinden -bile- büyüktü. Luhan kapıya yaklaştıkça geriliyordu. Sonunda zili çalarak yüzüne küçük bir gülümseme yerleştirdi. Böylesine büyük bir ev de kapının geç açılmasını normal karşılayarak ikinci defa çalmadı zili. Bir süre sonra, beyaz bir tişört ve belinden düşmek üzere olan gri eşofmanlarıyla uykulu gözlerini ovuşturan bir çocuk kapıyı açtı.
"Günaydın ben Luh-" Luhan lafını bitirememişti. Bu o günkü çocuktu. Luhan içinden lanetler okuyarak bozuntuya vermemeye çalıştı. "Ben Luhan." Dedi bozuntuya vermeyerek. Kris kısık gözlerle Luhan'a baktı.
"Annemin ev arkadaşı diye süslediği bakıcım Luhan."
"Evet. Ah HAYIR! Ben sadece..evi uçurma diye 2 hafta..." Luhan uygun kelimeleri bulamayarak sonunda sustu.
"Ah tabii tabii." dedi Kris ve kapıyı açık bırakarak içeri girdi. Luhan da arkadasından girdi ve kapıyı kapatıp görkemli salona baktı.
"Bizim okulda olduğunu söyledi annem. Okulda tek bir kişiye bile bundan bahsetme." dedi Kris ciddiyetle. Luhan hemen Baekhyun ve Chanyeol'u hatırladı ve dudaklarını ısırdı.
"Anladın mı?"
"Ah evet evet. Merak etme." dedi Luhan. Pazartesi ilk işi Chanyeol ve Baekhyun'u tehdit etmek olacaktı.
"İyi. Ne duruyorsun kahvaltımı hazırla." dedi Kris. Luhan Kris'in tavırlarından ne kadar rahatsız olduğunu belli etmeyerek Kris’in kafasıyla işaret ettiği mutfağa gitti. Ağzına kadar dolu bu dolapla kahvaltı hazırlamak hiç zor olmamıştı. Kahvaltı işini bitirdiğinde Kris giyinmiş ve mutfağa gelmişti. Kris Luhan'a bakıyordu.
"Bir şey mi oldu?" dedi Luhan.
"Seni tanıyor gibiyim.." dedi Kris masaya oturarak. Luhan yemek sırasındaki o günü hatırlamıştı ama bir şey demedi.
"Aynı okuldayız. Normal değil mi?" dedi.
"Okulda senin gibi bir tiple muhatap olacağımı hiç sanmıyorum." dedi Kris, Luhan afallamıştı. "Her neyse çayımı doldurmayacak mısın?" Luhan çayını doldurduğunda Kris eliyle gitmesini işaret etti. Luhan mutfaktan çıktı. Kris mutfaktan çıkana kadar ne yapacağını bilmiyordu. Sonunda şöminenin önüne uzanmış Golden'ın yanına giderek köpekle oynamaya başladı.
"Hey! Hey tut! Ah hayır beni ısırma! Buraya gel!! Ağww yüzümü yalayamazsın!!" Luhan büyük bir keyifle köpeği seviyordu ki köpek Kris'i görerek hemen yanına gitti. Luhan ellerini üzerine sürerek ayağa kalktı. Kris pek de olumlu olmayan bakışlarla kendisine bakıyordu.
"Mutfağı toplayabilirsin."
"Ta-tamam." dedi Luhan. Bu çocuk kendisini hep kötü hissettiriyordu. Kris'in evden çıktığını gördükten sonra mutfağa gitti Luhan. Bir şeyler atıştırdıktan sonra sofrayı topladı. Kris'in ne zaman eve geleceğini, ne zaman evden çıkacağını bilmediği için evde kalması gerekiyordu. Luhan sırt çantasından kitaplarını çıkararak salondaki masaya yerleşti. Haftasonu için ödevlerini yapacaktı. Esneyerek boş eve baktı ve Kris gelmeden ödevleri bitirmek üzere kitaplarını açtı.
Kris arabadan inerek her zaman buluştukları kafeye girdi. Suho, Chen, Kai ve Minseok çoktan yerlerini almış bir şey hakkında gülüşüyorlardı.
"Hey Wu Fan! Buradayız!" diye seslendi Suho. Kris kendisine baktıklarına emin olduğu kızlara bir göz atarak masaya ilerledi.
"Gitti mi annenler?" diye sordu Chen.
"Gittiler dün gece." dedi Kris.
"Hey o zaman bu gece sizdeyiz ha?" diyerek güldü Kai.
"HAYIR. OLMAZ." diye sert çıktı Kris. Ne kadar yakın olurlarsa olsunlar arkadaşlarına bir bakıcıya emanet edildiğini söylemeyecekti.
"Heey neden?" diye mızmızlandı Xiumin.
"Çünkü.. bu gece.. işim var." Hepsi bir an da gülüşmeye başladı.
"Hey hayır öyle bir iş değil." diye itiraz etti Kris. Hepsi kafasını sallayarak gülmeye devam etti.
Kafedeki kızların beğeni saçan bakışları arasında çıktılar kafeden. Hepsi bir arada ne kadar iyi durduklarını biliyordu, bu yüzden artık kimin onlara baktığını umursamıyorlardı. Arabalara geçmeden önce Suho "Bir şeyler içmeye gidelim!" diye bir öneride bulundu. "Evet hadi!" dedi Kris. Hepsi Kris'e dönmüştü.
"Ne var?" dedi Kris anlamayarak.
"Sen eve gidiyorsun. Ya da otele. Neresi için sözleştiniz?" dedi Chen.
"Ne sözü?" diye sordu Kris. Kaşlarını çatmıştı.
"Ah dostum git hadi bu gece uzun bir gece olacak. Ön sevişme saatler alır. Saat 9'a geliyor." dedi ve güldü. Diğerleri de kafa sallayarak arabalarına bindiler. Kris arkalarından küfrederek arabasına bindi. Gidebilecek başka bir yer olmadığı için eve sürüyordu. Geri zekalı arkadaşları yüzünden güzelim haftasonunu evde geçirecekti. 'Bakıcısı' ile. Kris kapıyı açarak eve girdi. Salona girdiğinde Luhan'ı yemek masasında defter kitap arasında uyumuş olarak gördü. Luhan elleriyle yastık yapmış hafif aralık ağzıyla uyuyordu. Kris suratını ekşiterek masaya yaklaştı. Yabancı olmayan ödevlere bakarak Luhan'ı uyandırmaya çalıştı.
"Şşş, uyan. Sana diyorum. Şş bambi kılıklı."
Luhan ağzını belli belirsiz oynatarak uyumaya devam etti. Kris sonunda vazgeçerek televizyon karşısına geçti. Arkasında uyuyan çocuğa aldırmayarak yüksek ses televizyon izlemeye başladı.
"Kim kimin bakıcısı belli değil."
Luhan yaklaşık 3 saat sonra uyanmıştı. Gözlerini araladı ve ağrıyan boynunu ovdu. Kris orada televizyon izliyordu. Luhan bir an da ayağa fırladı.
"Hey! Gelmişsin." dedi. Kris arkasına bakmıyor ya da cevap vermiyordu.
"Uyandırmalıydın beni. Uyuyakalmışım." dedi Luhan Kris'in yanına giderek.
"Uyandırmadığı mı sanıyorsun? Gerçekten annem sana kaç para verdi?" dedi Kris tepesindeki şiş gözlü çocuğa bakarak.
"Ah üzgünüm. Biraz yorgundum. Sana hemen yiyecek bir şeyler hazırlayayım.
"Gerek yok. Ben yedim." dedi Kris kanalları zaplıyordu.
"Yedin mi? Ne yedin?"
"Ramen."
"Ah Kris gerçekten üzgünüm ben yapmalıydım."
"Eminim mutfakta öyle düşünüyordur." dedi Kris. Luhan anlamayarak Kris'e baktı.
"Nasıl?"
"Üzgün hissetme diye mutfağı dağttım. Git ve topla." dedi Kris ve ayağa kalktı.
"Ne?!" Luhan odasına doğru ilerleyen Kris'e baktı ve hemem mutfağa gitti.
Tezgahta soslar.. Yere damlayan yağlar.. Kırılmış birkaç bardak.. Dibi tutmuş bir tencere.. Ramen poşetleri.. Mutfak adeta savaş alanıydı. Bir akşam yemeği yemek, bir kutu ramen yemek nasıl tüm bunlara sebep olabilirdi? Luhan tam olarak şimdi Bayan Wu'ya hak vererek mutfağı toparlamaya başladı. Bir saati aşkın bir süre sonra mutfak eskisi gibiydi. Luhan derin bir nefes aldı. Kris nerede uyuyacağını göstermemişti. Luhan yukarı kata çıkarak kapısı açık olmayan tek odaya doğru ilerledi ve kapıyı çaldı. Kris cevap vermemişti Luhan artık çok da şaşırmayarak odaya girdi. Kris kitaplıkta bir şeyler arıyordu.
"Mutfağı topladım. Bir daha ki sefere bensiz yemek yapma lütfen."
"Ya da sen bir daha ki sefere uyuyakalma." diye yapıştırdı lafı Kris.
"H-haklısın. Şey.. Ben nerede uyuyacağım?" diye sordu Luhan.
"Yan odada."
"Peki iyi geceler." dedi Luhan odadan çıkacaktı ki,
"Nereye?" dedi Kris.
"Yan odaya."
"Ne için?"
"Uyuyacağım." dedi Luhan, anlamaya çalışıyordu.
"Kim izin verdi?" dedi Kris ve Luhan'a birkaç kitap uzattı.
"Bunlar ne?" diye sordu Luhan kitapları alarak.
"Tanıdık gelmediler mi? Al bunları. Anlaşılan haftasonu ödevlerini bitirmişsin. Şimdi onları bana geçir. Sonra uyuyabilirsin." dedi Kris ve Luhan'ı odadan çıkararak kapıyı kapattı.
