My Ex Is My Roommate [ON-HOLD]

CHPTR SEVENTEEN

Readers, sareeh kay? sareeh kung slow update po. Sensya na talager :D Bawi akes pramiss <3

So, here's the UD..

**

M I K E ' s :

Hello readers! Ako nga pala si Mike Fuentes. Biruin nyong may POV pala ako dito? Hehe. Nahiya naman ako kay author.

Nasa bahay namin ako ngayon. Tinatamad na kasi akong mag-gala tapos wala naman akong mapupuntahan. Hindi ko naman macontact si Aena kasi nakapatay yung cp nya. Hayy, wala talaga eh pag mahina ka sakanya. I've waited for almost 3days? Para lang makausap sya. Nag-aalala na nga ako dun eh? Tsk nasan kaya yun?

"Sir Mike, tawag ho kayo ni Madam." Nagulat ako ng biglang nagsalita si Manang sa pinto.

"Bakit daw ho?" Nagkibit balikat naman sya. "Hindi nya po sinabi eh." i nodded. "Okay, sige po manang bababa na ho ako pakisabi." I said then I smiled.

Nag-ayos muna ako saka bumaba. Sumalubong sakin ang nakaupong si Dad. Sumunod si Mom na may dalang gamit. Mukhang aalis nanaman sya.

"Iho, maupo ka. I need to ask you a favor." Dad said.

Umupo naman ako sa harap nya. "What is it dad?" I asked. He took a sip of a coffee then he proceeded talking. "Remember our resort in Batangas? And your tito Marley?" I nodded. "Well aalis ang tito Marley mo ngayon. And he's going to New York for his medication. I want you to take care of our resort there." He said.

Tutal wala rin naman akong ginagawa dito, at boring talaga, "Okay dad. Kaylan ba ako pupunta dun?" Sabi ko sabay higop ng kape.

"NOW." Halos maibuga ko yung iniinom ko matapos marinig ang sinabi ni Dad.

"What dad are you serious?!" I asked. For God's sake!! Hindi ako prepared!

"Do I look like joking?" He said. "Pack your things. May darating dito para sunduin ka." Sabi nya sabay tayo at umalis na sila ni Mom. Left me dumbfounded.

WTF?! As in ngayon na?! Wala pa kong tulog kakaisip ko kay Aena! Tapos eto na agad?! KILL ME NOW READERS!! KILL ME NOW!!

**

C Z A I ' s :

"Good morning baby, gising kana pala." Napatingin ako kay Aena na kasalukuyang bumababa ngayon ng hagdan. Nauna kasi akong magising sakanya kaya naisipan kong magluto nalang ng almusal naming dalawa. Pambawi narin sa pagtatalo namin kahapon. Pupungay pungay pa syang humarap sakin.

"Hmm?" Napangiti ako sakanya kasi mukhang antok na antok pa talaga sya. Lumapit sya sa lamesa at humila ng upuan saka umupo.

"Baby wait lang ah nagluluto pa ako eh. Tapos mamaya, labas tayo ligo tayo sa dagat okay?" Sabi ko atsaka pinagpatuloy ang pagluluto. Nalungkot ako nang hindi ko sya marinig na sumagot. Maya maya pa, naramdaman ko nalang na may pumulupot sa bewang ko. Niyakap nya ko. Lihim akong napangiti. Babaeng to talaga, ang sweet kahit kaylan.

"Baby.." Panimula nya habang nakayakap parin sakin. "Ang sipag sipag mo talaga. Para na tuloy tayong mag-asawa.. Pero nahihiya ako sayo kasi ikaw yung nagluluto imbes na ako." Sabi nya atsaka siniksik pa talaga ang ulo sa likod ko.

Pinatay ko ang niluluto ko at humarap sakanya. I hold her chin and made her look at me. "Listen, you lady." I started. "I owe you my happiness, I owe you everything. Eto? Etong mga ginagawa ko? Kulang pa to para makabawi sayo. Sa pagmamahal mo, sa pag-aalaga mo sakin, sa lahat lahat ng ginawa mo para mapasaya ako. Sobrang salamat baby. So don't think too much kay? You're my queen so I should serve you right." I said and then I led her to her chair. Ngumiti naman sya, yung napakatamis nyang ngiti. "Thank you baby." She said then smiled again. Oh god, kahit ang bading pakinggan, I must admit, when she smiles, my heart always melt.