The Gap Between Us

Prologue

The first time I saw him...
Napakarami kong hinihiling na sana ay matupad...

I want to be his Classmate...
I want to be his Friend...
I want to be his Ideal Girl...
I want to be his Girlfriend...
I want to be his Wife...
And last I want him to be the guy that I want to spend the rest of my life with...

Lol.Wala raw ganun...

Ang isang babaeng tulad ko na Hopeless Romantic pagdating sa pag-ibig ay nangangarap na si kyahh este si Prince charming ay balang araw mapapansin ako...

Sabi nila puro kacornihan lang daw alam ko...

Bakit ba kasi ba may mga expectations tayo?!

Na porque pag matalino si Crush dapat matalino ka din?

Na kapag Singer sya dapat singer ka din? O kaya dancer?

Na kapag Sporty sya, dapat sporty ka din?

Na kapag gwapo si Crush dapat maganda ka din?

Na kung gaano kasikat si Crush dapat sikat ka din?

Hayyy...

"Bes! Itigil mo na yang pag dadaydream mo!"
Narinig kong saad ni Kylah na bestfriend ko saka niyugyog ang balikat ko.

"Huh?"
Natulala lang naman ako sa kinaroroonan ni Jave na karaniwang nakaupo sa Bench kanina pero ngayon ay wala na pala.
Hala!San napunta si kyahhh?
Ang Jave mylabs ko??

"Hoy! Katarina Itigil mo nga yang pagbabasa ng loveletter ng iba!"
Narinig kong saad ni Kylah
Sa schoolmate ko na patay na patay din kay Jave.

Balak ko sanang wag na lang silang pansinin at ituloy ang paghahanap kay Jave my labs.
Nang bigla akong matigilan sa aking narinig mula kay Katarina.

"Hi Jave! Ahihihi I just want you to know, I have a feelings to you.
I dont know but I think Its more than Crush, since I was Grade seven when I have a crush to you until now. I hope mapansin mo ako. I love you hart hart.
I love you to the stars, moon and back...
Love Theireen003"

Kasabay non ang maraming tawanan dahil marami pala ang nakarinig since nandito kami sa field.

"Hahaha. Grabe, hindi nya pa rin sinukuan si Jave kahit alam naman nya wala syang pag asa"
Tawa nung isang lalaki na bully at pumalakpak.

"Patawa yung letter"

"Wrong grammar haha"

"Ilusyanada"

"Asa naman syang mapansin ni Jave eh"

"Hahahaha."

"Ilang taon na ba syang mag isang umaasa na mapansin ni Jave"

"Masyado kasi syang nasobrahan sa pangangarap eh haha,kawawa naman"

"Move on na te! Haha"

At ang pinakamatindi pa nito.
Ang biglang pagdaan ni Jave sa harap ko at mukhang narinig pa nya lahat ng sinabi ni Katarina at ang maging bulungan ng ilang estudyante.
Paano na ito?

"Jave may crush pa rin sayo ahaha" Narinig kong saad ni Warren ang mayabang na bestfriend ni Jave.
Pero sa halip na magsalita si Jave dire-diretso lang syang naglakad habang nakapoker face at nakapamulsa.

Lakad na para bang hindi ako nageexist, isa akong invisible
At dinedma nya lang ang lahat.

Seryoso bakit ba kasi nakuha ni Katarina ang loveletter na isinulat ko para kay Jave? Siguro inistalk na naman nya ang locker ni Jave at yung loveletter na isinulat ko na naman ang napagtripan nya?!
Napaka talaga!

But the Most painful is
When someone walks away like your not exists in his world.
And that is Cyross Jave Arranez
It's sad but i used to it.
One thing for sure, he will never be mine, as he always make a gap between us in the first place
By the way I'm Thei Reen Thayer
.
.
.
.
.

And I will promise to myself
I will never fall inlove again by Cyross Jave Arrañez...

A/N: I may not good writer as you expected but willing naman akong gawin yung best ko para sa istoryang sinusulat ko, thank you!
Spread the love not the hate:)

"Plagiarism is a crime, so dont dare to try or you will be punish by the law"

Kindly Follow/Vote/Comment

-@ItsMelanion