Laura
Ik loop samen met Dioni maar een klein café vlakbij de dam. "Ik ben zo blij dat je terug bent!" zeg ik. "Ik ook schat!" zegt dioni en hij geeft me een kus. We komen aan bij het cafe. Achteraan is een plaats vrij. We gaan zitten en bestellen allebei een cola. Dioni is zo lief. Hij laat me foto's zien, volgens mij hebben ze het erg leuk gehad. Ik lach en geef hem een kus.
We zitten in de metro onderweg naar mijn huis. De metro stopt direct voor mijn huis. Ik doe de sleutel in het deurgat en maak de deur open. We hangen onze jassen op en horen geschreeuw. "JIJ KAN HELEMAAL NIKS. DE KINDEREN ZIEN JE NOOIT OMDAT JE RONDHUPPELT OP DAT KANTOOR VAN JE" schreeuwt m'n moeder huilend. "OKE FIJN, IK BEN WEG. DE GROETEN" schreeuwt mijn vader terug en hij loopt boos langs Dioni en mij door naar buiten. M'n moeder zakt huilend neer tegen de muur. "Mam, gaat het wel?" "Laura, ga asjeblieft naar je kamer" vraagt ze. Ik knik en ik loop naar boven met Dioni. "Het is nog nooit zo erg geweest" snik ik. Dioni trekt me bij hem en knuffelt me. "Alles komt goed!" fluistert Dioni en hij geeft me een kus. Langzaam val ik in slaap..
JE LEEST
Life is hard - B-Brave fanfic
FanfictionDrie beste vriendinnen, Noa, Nisrin en Laura hebben het perfecte leventje maar toch loopt niet altijd alles op rolletjes. Ze leren mensen echt kennen en ze leren de slechte kant van het leven kennen
