Life is hard - B-Brave fanfic

she's back

Cassius.

Ik zit bij de conrecter. 'Nog een keer en je word geschorst Cassius!' 'Ja het is goed' zeg ik. Ik sta op en loop naar buiten. Ik hheb uit dus ik besluit naar het ziekenhuis te gaan om te kijken of Noa daar is. Ik pak mijn fiets en fiets zo snel ik kan naar het ziekenhuis. Twee straten voor et ziekenhuis zie ik een meisje lopen, het lijkt heel veel op Noa. Die bruine haren. Ik weet bijna zeker dat het Noa is. Ik fiets naar d'r toe en stop recht voor d'r neus. 'NOA!' Ze schrikt en probeert weg te lopen maar ik pak haar arm. 'Noa, praat met me!' 'Waarom, in de kantine wou je niet praten en toen ik Samuel vroeg wou die ook niet praten' 'Samuel?' 'Jullie willen allemaal van me af, dat weet ik ook wel!' roept ze. 'Noa, kom nu mee naar mijn huis, we moeten dit bespreken' ze denkt er even na maar komt toch met me mee. 

Als we bij mij thuis zijn loopt ze direct naar mijn kamer. 'Noa, je bent veranderd en ik kan dat niet aanzien. En trouwens niet alleen ik ook Samuel en Nisrin' Noa houdt haar hoofd in haar handen. 'Cassius, ik wil wel terug maar het gaat niet' 'Hoezo niet? Weet je nog een maand geleden waren we hier, we kookten samen, we zoenden zelfs als vrienden. En nu kijk je me niet eens meer aan' 'Cassius, Sven heeft me in zijn macht' 'Nou dan zou ik je even vertellen dat hij knock-out is' 'Doe niet zo achterlijk.' 'Noa, ik heb vandaag gevochten met Sven' haar mond valt open. 'Je maakt een grapje toch?' Ik schudt me hoofd. Noa is even stil. 'Cassius, wil je asjeblieft met me mee aangifte doen?' Ik knik direct ja. 'Nu?' Ze kknikt. We staan op en lopen direct naar onder.

Als we het politiebureau uitlopen valt Noa me in mn armen. 'Dankjewel Cass, ik hou van je!' 'Ik ook van jou' Sven wordt verplicht om bij Noa uit te buurt te blijven. Ik heb de rest opgebeld om te vragen of ze naar het park komen. Iedereen moet met Noa praten en het goedmaken. We lopen eerst no naar mijn huis. 'Cass, heb ik je terug?' Ik knik en geef d'r een knuffel. Als ik d'r loslaat ontstaat er een ongemakkelijke stilte. Ze duwt haar lippen op die van mij en ik zoen terug. Dit voelt goed.