Life is hard - B-Brave fanfic

Im sorry

Kaj.

Ik ben bij Nisrin, ze is buiten bewust zijn. Allemaal door mij. Langzaam gaan haar ogen open. "Wat doe jij hier?" vraagt ze. "Schat, het spijt me" ze kijkt me twijfelend aan. "Kaj, ik denk dat het geen zin meer heeft hoor. We hebben altijd wel ruzie en nu gebeurd er dit. Ik maak het uit" Wat.. Nisrin heeft het net gewoon uitgemaakt met me. De tranen stromen over me wangen. "Ga maar naar huis Kaj" zegt ze. Ik pak m'n jas en loop naar onder. Ik zeg nog gedag tegen haar moeder en ga naar huis.

Nisrin.

Kaj loopt de deur uit. Ik wil helemaal niet dat het uit is, en dan nog de rest van onze vrienden vinden dit ook niet fijn. Ik bel Noa. "Hey Nis" "Hey no, waar ben je" "Thuis, hoezo?" "Is het goed als ik dadelijk langskom?" "Ja hoor" "Oke tot zo"

Als ik klaar ben met bellen krijg ik een app van Kaj.

' Het spijt me zo Nis! Ik kan niet zonder je, ik mis jou nu al !! '

Ik krijg een kleine lach op m'n gezicht. Ik kan het gewoon niet meer, het was leuker toen we nog beste vrienden waren. Ik negeer z'n app en doe voorzichtig m'n schoenen aan, ik voel me weer goed genoeg.

"Mama, ik ga naar Noa. doeei" Ik hoor m'n moeder vaag nog wat zeggen en san trek ik deur achter me dicht. Ik loop naar het huis van Noa. Ze ziet me aankomen en maakt de deur al open. "Wat is er?" vraagt ze direct. "Ik heb het uitgemaakt.." Zeg ik. "Wat? Echt?" "Ik kon het niet meer Noa, al die ruzies" "Ik begrijp het wel" zegt ze. We lopen maar haar kamer. "Ik heb ruzie met Samuel" zegt ze opeens. "Hoezo?" "Hij was aan het sjansen met dat domme wijf van school" zegt Noa en ze krijgt tranen in haar ogen. Ik sla een arm om haar heen. We zitten op noa's bed, we kijken goede tijden slechte tojden.

Opeens word Noa gebeld. Samuel. Ze neemt op. "Hoi.." "Jaa, Nisrin is hier. Kan je ook morgen?" "Oke dan zie ik je dan" "doei" . Dat gesprek was kortaf. Ik hoop maar dat het weer goed komt.