JUST TEACHER || MYG~KYW || SUMJİ

06

Çantamı takıp okulun çıkışına doğru ilerlemeye başladım. Nihayet bir gün daha bitmişti. Aslında okul eğlenceliydi. Dersler olmasa....

Okukun çıkış kapısına geldiğimde kapıda bekleyen Chaeyoung ve arkadaşlarına takıldı gözlerim. Gözlerimi devirip yanlarından geçerken seslerini duydum.

"Konuşmamız gerek Kim Yewon."

Adımlarımı durdurdum ve yavaşça arkamı dönüp onlara bakmaya başladım.

"Ne hakkında?"

Kısa sorum üzerine hafifçe güldü ve bir adım atarak ban yaklaştı.

"Buluruz konuşacak bir şeyler."

Derin bir nefes aldım ve kaymak üzere olan çantamı düzelttim. Liseliler gibi kavga edecek halimiz yoktu. Gerçi bu sadece benim için geçerli sanırım.

"Pekala... Nerede konuşmak istersin?"

"Okulun otogarına gidelim."

Hafifçe güldüm ve elimle ileriyi işaret ettim.

"Önden lütfen..."

Alay ederek söylediğim şeye gözlerini devirdi ve adımlarını otogara doğru ilerletti. Kuyrukları da peşinden tabii...

>>>>>>>>>>>>>>>

"Seni dinliyorum. Umarım gereksiz bir şey değildir."

Ellerimi önümde bağladım ve ağırlığımı tek ayağımın üstüne verdim.

"Derste bana gönderme de bulunduğun şey..."

Tek kaşımı kaldırdım ve hafifçe sırıttım.

"Gönderme yapmadım. Aslını söyledim."

Kaşlarını çattı ve elini koluma koyup sıkmaya başladı.

"Kaşınma istersen. Yaptığın şey için benden özür dileyeceksin. Hemen!"

Kolumu hızla elinden kurtardım ve dişlerimi sıkarak konuşmaya başladım.

"Senden özür falan dilemeyeceğim. Unut bunu."

Hafifçe güldü.

"Bence dileyeceksin Yewon. Hemde öyle bir dileyeceksin ki... Tüm okul senin adını konuşacak."

"O kadar emin olma."

Geri geri giderken kendinden emin bir şekilde konuştu.

"Görüşeceğiz Kim Yewon. Sen kaşındın."

Daha sonra ise gözden kayboldu.

>>>>>>>>>>>>>

Marketten çıktım ve şapkamı kafama geçirerek yavaş yavaş yürümeye başladım.

Chaeyoung'dan korkmalı mıydım hiç bilmiyorum. En son ki sözleri kendinden emin bir şekildeydi. Söylediklerini düşünecek olursam bana zarar verecek gibi. Kendime koruma mı tutsam acaba?

"Off saçmalama Yewon...."

Etrafıma bakınarak yürümeye devam ederken bir el bileğimden tutup yürümemi engeldi.

Dalıp gittiğim için o kadar çok korkmuştum ki hafif çığlımı engelleyememiştim. Yapmayın ama... Chaeyoung falan sanmadkm tamam mı?

"Bu saatte ne işin var senin? Üstelik tek başına?"

Gözlerimi karşımda duran Bay Min'e çevirdim. 'Korkuttun gerizekalı' desem ne yapardı acaba?

"Markete gelmiştim. Fakat sizin be işiniz var burada? Bu saatte?"

Ellerini ceplerine koydu ve burnunu çekip etrafa bakmaya başladı.

"Evde sıkıldım. Hava almak için çıkmıştım ve bir anda seni gördüm. Korkuttum sanırım. Üzgünüm."

Kafamı iki yana salladım.

"Sorun değil Bay Min."

Kafasını salladı ve bana bakmaya başladı.

"Bırakabilirim istersen. Aynı yöne gidiyor gibiyiz?"

İşte istediğim teklif. Bu korkuyla eve kadar gidemezdim tabii ki.

"İyi olur. Teşekkürler."

"Sorun değil."

>>>>>>>>>>>>>>

Evimin yanına geldiğimiz de durdum ve ona bakmaya başladım. Elimle yan tarafta ki binayı işaret ederek konuştum.

"İşte burası. Bıraktığınız için tekrardan teşekkürler Bay Min."

Şaşkın bakışlarını bana çevirdi.

"Burası mı evin?"

Kafamla onayladkm onu.

"Karşı komşunsun yani?"

Tekrr onayladım onu... Fakat aniden gözlerimi büyüterek ona baktım.

"Şaka yapıyorsun?!"

Kaşlarını kaldırıp bana bakınca hızla düzelttim.

"Yani... Şaka yapıyorsunuz?"

Gülerek eliyle karşı tarafta ki evi işaret etti.

"Orada kalıyorum."

Pekala... Bu kadar da fazla ama. Hem evde hem okulda...

"Anlıyorum."

Ne diyebilirdim ki?

"Bugün Chaeyoung ile aranızda olanlar da neydi öyle?"

Kaşlarımı hafif çattım ve konuşmaya başladım.

"Lütfen bu konu hakkında konuşmayalım Bay Min. O kızdan nefret ediyorum. Elimde olsa ağzını yüzünü dağıtırdım. Fakat aklı başında bir kızım."

Gülerek kafasını salladı.

"Pekala... Hadi gir bakalım. Yeterince geç oldu zaten."

"Tamam o zaman. Bıraktığınız için teşekkürler. İyi geceler Bay Min."

"İyi geceler Kim Yewon."

Arkamı döndüm ve eve doğru ilerlemeye başladım. Kapıyı kapatmadan önce son kez baktığımda hâlâ orada duruyordu fakat umursamadım ve kapıyı kapattım.

Elimde ki poşeti mutfağa bıraktım ve gülümseyerek odama ilerledim.

Aslında... O kadar da kötü biri değilsin Min Yoongi. Ve gıcık da değilsin... Tanrım neler oluyor böyle?

Uzun mu oldu ne? Neyse yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar..... Sizi seviyorum...