Ümitlerin tukenmistir. Artık herseyi oluruna bırakmış, büyük bir hayal kırıklığına uğramışsindir. Ama emin ol ki herseyin hayırlısı.
O gün Tolga'yı whatsapp gurubuna almışlardı. Biz de bir birimizin eski arkadaş olduğunu öğrenince, özelden konuşmaya baslamistik. Ikimizde cok büyük bir şaşırma icersindeydik. Ben hem şaşırma hemde utanmayla karışık ne diycemi bilemiyordum. Ikimizde dersetdik ama whatsapptan yazisiyorduk. Hemen cevap veriyordu ve bu durum benim cok hoşuma gidiyordu. Okulun yangın merdivenine gitmistik. Onun arkadaşları ve tek kız bendim. Sırf tolga var diye onca erkeğin içine de gizli gizli sigara içiyordum. Tenefuslerde onların sınıfa gidiyor yanına oturuyordum. Yanında oturuyorsun aranizda fazla mesafe yok ve dokunamiyorsun kokluyamiyorsun o kadar kötü bir histiki anlatamam size. Resmen evrime kafa atmisti inanamiyordum hâlâ. Tip olsun davranış olsun o kadar degismistiki taniyamamis olman cok normaldi. Eve gidecektik okuldan cikmistik. Eve giderken otobüsle gidicem demişti. Ben ona hiç doymamıştım, hâlâ görmek istiyor konusmak istiyordum. Resmen yalvarmistim metroyla gidelim diye o ise sürekli başka birilerine ''Gizemle metroya gitsenize" diyordu. Bilmiyordu ki ben sırf onunla azda olsa vakit geçirmek için metroyla gitmek istiyordum. En sonuna dayanamamış, birlikte metroya doğru gitmeye baslamistik. Sürekli ''Oha ya inanamıyorum o senmisin" tarzında cümleler kuruyorduk. Ben gene fazla zaman gecirmek için onu ineceği istasyona kadar bırakmıştım. Eve geldim kafami yastığa koyar koymaz onu düşünmeye nasil ondan hoşlandığımı soylicegimi dusunurken uyuya kalmıştım...
