BÖLÜM /9

18 6 0
                                    

Bir almanca şarkı gibiyindin dilimde. Aslında kelimelerini biliyor fakat telaffuz edemiyordum. Ama ben genede bağıra bağıra söylemeyi tercih ettim.


Zaman geçmis tabi bizde bir birimize iyice alışmıştık. Sanki bir evli çift gibiydik ama böyle düşünen tek bizde değildik tabiki. Bir çok insanla muhabbet ederken "Siz evlimisiniz? Ya nasıl böyle evli gibi olabiliyorsunuz?  Valla helal olsun sizi evli zannettim"  diyen çok oluyordu. Peki ya neden ? Güzel bir soru sordunuz. Çünkü cıvık cıvık değildik. Peki ya bundan kastın ne ? Hemen açıklıyorum. Sürekli bir birimize aşkım, canım, bitanem demiyorduk. Ve en önemli belirti ise hergün beraber olmamızdı.

Düşünsenize sevdiğiniz adamla hergün sabahtan aksama kadar berabersiniz. Mükemmel birşey olsa gerek değil mi ?

Tabikide mükemmel. Çok sorduk ama neden hergün berabersiniz ? Dediklerinizi duyar gibi oldum.  Telefonlarımız kırılmıştı ve ikimizde işten ayrılmış, telefon almaya bütçemiz kalmamıştı. Bizde bu sebepten bi hafta boyunca buluştuk. Sorna zaten devamı geldi. Ilk zamanlar çok güzeldi. "İyikide kırılmış telefonlarımız " derken bir süre sonra aklımıza dank etmeye başlamıştı. Çünkü geceleri sabaha kadar konuşamıyor, uzun mesajlar almıyorduk bir birimizden. Biz de artık hergün buluşunca ister istemez doğal oluyor, ve evli gibi olmaya başlıyorduk. Biz baya öyle zaman geçirmiş 10. ayımıza gitmiştik bile. Hiç bir sevgilinin yapamayacağı kadar büyük kavgalar yaptık ama asla ayrılmadık. Hatta bir teyze "Kaç senelik evliyim kızım ama amcanla bu kadar buyuk kavga etsek soluğu adliyede alırdık." demişti.

Artık o kadar alışmıştık ki kavga etmeye her geçen gün daha ağır kavga ediyorduk. Belki çoğunuz "Bu ne ya ne kadar saçma bir ilişkindir! " diyeceksiniz ama inanın ordan görüldüğü gibi değil. Şu zamana kadar attığım yüzükleri toplasaydık ev üstüne artı araba bile almıştık siz düşünün. Ama her kavga bizi, aramızı güçlendiriyordu. Artık bir birimizin herşeyinden haberi vardı. Geçmişimizde attığımız adıma kadar. Artık yüküm hafifti beni çok iyi tanıyor bende onu tanıyordum. Nerde nasıl tepki vereceğini bile. Partnerini tanımak, bilmek güzel bir duyguydu. Tabiki oda bir yere kadar...

ELINI VER...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin