KAYIP

142 11 0
                                        

Hastahanedeydim . dedemim inadı yüzünden sarılmayan kırık kolumla annemin odasında aldım soluğumu . Doktorlar iyi olduğunu ameliyatın başarılı geçtiğini söylemişlerdi .

Öyle rahatlamıştım öyle mutlu olmuştumki bu bana ömür boyu yeterdi .

uzun zamandır ilk kez öyle güzel uyanmıştım.

......

Ertesi sabah babannemin burnu kanamış yastığı kan olmuştu . yolunda gitmeyen birşeyler vardı. Sanırım annem iyi degildi .

Doktor müdahalesi ardından ameliyathane.....

evet evet bir korku daha ....

Babannemin ameliyat icin saçlarını sıfıra vurmuşlardı . O kadar üzülmüştü ki o da bende saçlarını cok severdik . Upuzun sırma sırma ve kar beyazıydı. Çok güzeldi .. Örer omuzlarında sallandırırdı . Öyle onu izlerdim .

Ah kör olası doktorlar ! annemin beynini temizlemeden dikmişler beyni iltihaplanmıştı . bir ameliyat daha ve ardında kat be kat acı , merak , üzüntü ,korku .....

Allah kurtarmıştı ...

Bu sefer kurtuldu artık bitti bunca acı hayat bizede güldü , gün yeniden doğdu siyah yerini beyaza bıraktı diyorduk ta ki annemin beyni su toplayasıya kadar ....

Lanet olası şey bi türlü düzelmiyordu hep bisey oluyordu . Bu seferde beyninden sıvıyı çekmişlerdi acı ve sancı yakasına yapışmıştı sanki annemin sürekli bir savaş veriliyordu . Neyse ki bundanda kurtulmuştu ...

Son darbeyi vurdu hayat genede . BİR AMELİYAT daha . Bu kez ne mi oldu ? beynindeki bir lif kopmuştu bacağından takviye ettiler . Ne annem dayanabildi bu 3 ameliyata nede beyni . şuuru bu alemi terk etmiş , diğer alemdeydi . Ama elleri sıcaktı kalbi atıyordu . ısrarla saatlerce sıcak ellerine sarılıp gözlerini açmasını bana " kızımm" diye seslenmesini bekliyordum .

içeri dedem ve bir doktor girmişlerdi . Sanırım doktor amca annemi geri iyileştiricekti . Bu hayallerim çığlıklarımla son buldu .

" Hayır annem yaşıyor ölmedi elleri sıcak veremezsiniz kalbini bi başkasına öldüremezsiniz annemi "

Evet, organlarını bağışlayacaklardı . Yalvarıyordum yaradana

" Allahım nolur yalvarırım kurtar annemi izin verme buna "

ellerine sarıldıkça daha sıkı sarılıyordum . Sanırım Allah sesimi duymuştu . Birden elleri buz kesti avcumdayken . Gözlerimden akan yaş bile dondu kaldı .

Hayır olamaaz bittimi şimdi ? gittimi annem ? kaybettimmi ?

Evet oda ellerimden kayıp gitmişti . Hemde avcumu ısıtırken sıcaklığıyla elleri ....

Ve yarın toprak ev sahipliği edecekti cansız bedenine . Bana bir daha kim Kızım diye öyle içten öyle derin seslenecekti ? Keşke be annem keşke sen gitmeseydin ...

Hadi gel artık. Saniyesi bile yeter bu özlemin ... Artık kim ısıtıcaktı benim ellerimi ?

şefkat yoksunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin