Nereden başlasam sevmeye,
İllaki,
İncinmeye yüz tutar yüreğim...
Nereden başlasam sevmeye,
Ruhum üşür,
Buz tutar hep ılık olan nefesim...
Nereden sevmeye çalışsam,
Paramparça birşeyler kalır elimde...
En çokta kendimi,
Kırar dökerim acemilikten.
Nereden sevmeye başlasam yine,
Boğulur yüreğim...
Yutamadığım yumrulardan mı?
Gözlerimden akamayan,
Pınarlardan sebep mi bilmem.
Vazgeçemem, pes etmem...
Hep bir yerlerden başlarım,
Hep severim yeniden...
Kendimi bildim bileli bu böyle.
Neden mi ?
Bilmem.
Nereden başlasam sevmeye,
Darmadağın olur zihnim.
Yine görmezden geldiğim mantığımı,
Hep, o uçurumlardan iterim.
Nereden başlasam sevmeye,
Hep sevmeyi bilmediğimi
öğrenirim...
Ve nereden başlasam sevmeye
Birşeyler yitip giderken daima,
Ben, yeniden sevmeyi öğrenirim. Asİ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyku
PoetryBen bir şair değilim İçimi döküyorum sadece... Toplamayı ümit ederken Daha çok dağıttığımı bile bile... Asİ