Kırık dökük hayatımın,
Ucundan tutarak, yaşıyorum ben.
Her an düşüp incinmeye hazır,
Yinede her an bir umuda,
Sıkıca tutunacak kadar da
Umut dolu....
Darmadağın bir ruhla,
Acıyan yüreğime tutunarak,
Yaşıyorum çoğu zaman ben,
Her yeni günde,
Yeniden başlamak umuduyla...
Kolay değil
Hemde hiç kolay değil,
Hele ki böyle zamanlarda...
Bırakayım diyorum
İstemesem de.
Gözyaşlarım da bana ihanet edercesine,
Damlarken yüreğime.
Bırakayım diyorum işte öyle...
Sonra bir ışık, beklediğim
O umut,
Dolduruyor yüreğimi...
Ve kaynağı olan abim Diyor ki;
Vazgeçme!!
Bir kelebek gibi bir günlük ömür Dahi olsa ellerinde,
Pes etme...
İşte böylece hergün...
Yeni bir umutla ve çabayla
Kırık dökük de olsa
Tutunuyorum hayatıma. Asİ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyku
PoetryBen bir şair değilim İçimi döküyorum sadece... Toplamayı ümit ederken Daha çok dağıttığımı bile bile... Asİ
