Ben bazen,
Evet bazen...
Seni sevmemeyi istiyorum.
Ancak!
Seni sevmeyeceğim diye her çırpınmamda mutlaka,
Seni hatırlatacak bir şeyler Mutlaka oluyor,
Şu lanet hayatımda.
Mesela,
İsmini sesleniyorlar bir başkasına.
Bir başkası sana benziyor.
Bir başkasının saçları uzun
Bir başkası İstanbul'da...
Mesela,
Bir sokağa
Senin ismini veriyorlar.
Ve ben inatla
O sokağı buluyorum
Geçmek için...
Rüzgar
Saçlarına değerek çarpıyor yüzüme bazen.
Bazen de,
Yağmur yağıyor ve çimen kokuyor heryer.
Heryer sen kokuyor mesela.
Bir kahve fincanını tutarken bile,
Sıcaklığı aklıma düşürüyor seni...
Herşey seni hatırlatıyor yani!
Ufacık bir bahane yetiyor bana.
Seni sevmemeyi istemem,
Seni seven yanıma
Mağlup oluyor daima.
Sonra tekrar tekrar öğreniyorum.
Ben seni seviyorum..
Ve yorulsam da,
İncinsem de,
Hatta imkansız olsanda...
Pişman olmuyorum bu durumdan.
Ben,
Ben sadece seni seviyorum.
Üstelik imkansızım oldukça sen,
Bin bir umutla,
Gelmeyeceğin bu viran limana
Demir atıyorum...
İşte bu zamanlarda...
Seni sevmemeye çalışırken ben,
Seni Bekleyen oluyorum...Asİ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyku
PoetryBen bir şair değilim İçimi döküyorum sadece... Toplamayı ümit ederken Daha çok dağıttığımı bile bile... Asİ