Gece gibiydi...
Yani zifiri karanlığında, Kaybolmamak elde değildi.
Yine de büyülüyordu işte.
Karanlığında korksan bile,
Yürüdüğün o yolu
Hiç görmesende.
Yıldızlarına umudunu bağlayıp
Ona ulaşmayı istememek de İmkansızdı işte.
Gece gibiydi öyle ardında
Bir gündüz vardı elbet.
Diğer gündüz ve gecelere gebe.
Asİ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyku
PoesíaBen bir şair değilim İçimi döküyorum sadece... Toplamayı ümit ederken Daha çok dağıttığımı bile bile... Asİ
