3 ~ İstanbul'daki Sınırlı Son Günler

1.5K 144 38
                                    

Bu bölümü;

@Ayiciik

@MissYellowHead 'a ithaf ediyorum.

Multimedia'da çekilen selfieler var dfgsdg

------

Köpek. Anaaağğğğm. Karşımdaki gözlerini bana dikmiş, salyası akan ağzı açık, kuyruğunu sallayan golden cinsi bir köpek.

Koşup yakalasam mı? Isırsam mı? Ya da yalasam mı? diye karar verememiş gibi bakıyor. Bende ona bakıyorum. Böylece köpekle bir süre bakıştık.

Adrenalin gitgide artıyordu. Savaş ya da sıvış İsra. Ya kalıp köpeği kovmaya çalışacaktım. Ya da tabanları yağlayacaktım ve köpeği düşürecektim. İki seçeneğe göre yine köpekle uğraşan ben oluyorum.

1 dk... Annem nerde??

Fısıltıyla ''Anne'' diye seslendim bir umut annemin beni duyması için. Baktım cevap yok kafamı yavaşça arkaya çevirdim. Ve annem taksiciyle birşey konuşuyor. Ağağağağ yandım ben.

Tekrar önüme dönüp köpeğe söylenmeye başladım.

''Git köpecik.'' elimle kışkışladım. Hareket yok.

''Uslu köpek. Git.'' Hareket yok.

''Yahu gitsene.'' Hareket yok.

Elimle sol tarafı gösterip ''Git.'' dememle kafasını sola doğru çevirdi. Fırsat bu fırsat arkamı dönüp koşmaya hazırlanırken sert bir bedene çarptım. Kafamı kaldırınca okyanus mavisi gözlerle karşılaştım. İnsanı içine çekip boğultan bir maviliği vardı.

Beni arkasına alıp köpeğe seslenmeye başladı. 

''Sharky, gel oğlum.'' Köpek adını bilmediğim ama sahibi olduğunu tahmin ettiğim yakışıklıya havlamaya başlayınca çocuğun koluna yapıştım.

Köpek çocuğun etrafında dolaşınca çığlığı bastım. Köpeğin ters istikametinde çocuğun etrafında dönmeye başladım. Köpek geliyor ben gidiyorum. Köpek geliyor ben gidiyorum.

''Al şunu peşimden.''

''Sakin olur musun?''

''Köpeklerden hoşlanmam.''

''O senden hoşlanmış.''

''Al şu köpeği!''  

Çocuk, -yeni farkettiğim- elindeki uzun tasma tutacağını eğilip köpeğin boynundaki tasmaya taktı.

Çocuk ve köpeğinden aceleyle uzaklaşmaya başladım. Arkamdan seslendi.

''Ben Cem.''

Dönüp ona baktım. ''İsra.'' Sonra önüme dönüp koşarak evin yolunu tuttum.

Anahtarlar annemde, babam desen işte kısacası kapıda kalmıştım. Şu taksiciyle ne konuşuyordu ki? 

Verandadaki merdivenlere oturup annemi beklemeye başladım.

5 dk oldu.

Bir 6 dk daha geçti. 

Ve 10 dk daha.

Yok. Kadın ortalıkta yok.

Sonra birden kafama dank etti. Cebimde telefon vardı!

Aceleyle annemin numarasını tuşladım. 3 çalıştan sonra açtı.

''Efendim kızım?''

''Anne sen nerdesin ya ağaç oldum kök saldım valla burda.''

 ''Aylin Teyze'deyim kızım. İsmail Amca hastalanmış. Onlara yardım ediyorum.'' 

Hristiyan SevdiceğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin