Aynı Yolda

İlk Kampımız

1

Bu Pazar günü kızlarla birlikte kahvaltı planı yaptık. Uzun zamandır birlikte vakit geçiremiyorduk. –İrem, Ayşe ve ben aynı odada kaldığımız halde- Odadan hep birlikte çıktık. Kafeye geldiğimizde Ezgi bizi bekliyordu. –Çünkü bizim grubumuzda İrem vardı.- Bugün kız kıza plan yaptığımızdan erkekleri ekmiştik. Onlar da inat olsun diye akşam için maç planı yapmışlardı ve kafenin tüm işini akşama bize bırakacaklardı. İrem normalde hafta sonları çalıştığından bu kahvaltı için Burak'tan zorla izin koparmıştı:

-Pazar kahvaltılarını özlemişim be.

Ayşe:

-Çünkü biz yurtta her Pazar donatılmış bir sofrada kahvaltı yapardık.

İrem:

-Zevzek seni. Hadi dökülün bakalım. Kimde ne varsa anlatmaya başlasın.

Ezgi:

-Bende bir şey olmadığı malum.

Ayşe:

-Sizin Sinan'la ne oldu? Kafe açılışına da gelmedi.

Ezgi:

-İstanbul'a döndüğünde biraz daha konuşmaya devam ettik ama hiç o arkadaşlık aşamasını atlayamadık. Buraya da gelmeyince öyle iyice koptu. Tatil planı yapmışlar. Ondan gelemedi kendisi.

İrem:

-Vay be. Yazık etmiş Sinan. Olsun kuzum. Senin karşına daha kimler çıkar kimler. Beni biliyorsunuz zaten. Yüzüğünü gösterdi. Çok ciddi bir ilişki içerisindeyim. Annem görse boğar beni.

Ezgi:

-Olsun ya. Mert'i biliyoruz artık. Seni kaybedecek diye aklı çıkıyor.

Ayşe:

-İrem'e yaklaşan tüm erkekler için koruma kalkanı. Erkek savar yüzük.

Duru:

-Of Ayşe!

Ezgi:

-Nazlı Duru. Ali ile olmaz dedin dedin. Şimdi yüzünü göremiyoruz.

-Ya öyle algılanıyorsa özür dilerim. Ali her hafta plan yapıyor.

Ezgi:

-Yok bebeğim takılıyorum sana. Ali sever aktiviteleri.

-Biliyor musunuz? Bana hayalini anlattı. Hatta oraya götürdü

İrem:

-Bu ilişki evliliğe gider arkadaşlar.

-Ya dalga geçme.

İrem:

-Eee başka neler var? Ayşe cephesi?

Ayşe:

-Valla biz ekmek parası derdindeyiz. En son bu yaz üç ay olmayacağımı duyunca Burak, fındık toplamaya gelmeye karar verdi. Öyle işte.

Ezgi:

-Burak ve fındık toplamak... Valla kuzenimi adam ettiğin için ömür boyu kankamsın Ayşe.

Ayşe:

-Sağ ol tatlım.

-Kızlar ben size bir şey daha anlatacağım aslında. Geçen hafta mezarlığa gittiğimizde görevli annemleri sık sık birinin ziyaret ettiğini söyledi.

Ezgi:

-Kim olabilir ki?

İrem:

-Suna Teyze?