Mijn (ab)normaal leventje.

~21~

ELISE

"Nee Alex! Doe ons dit niet aan!" "Elise. Dit hebben we nog niet gezegd, maar je kan helen. Strek je hand uit en stuur je krachten naar hem toe. Wees snel!", zei Lente met tranen in haar ogen. Ik deed wat me werd gevraagd en probeerde al mijn krachten naar hem te sturen. Ik voelde ze weg vloeien en ik werd langzamerhand slapper. Zijn wonden verdwenen en na een paar seconden gingen zijn ogen open. Ik stopte uitgeput. "Da.. dank je Elise. Ik dacht dat ik dood ging.", zei Alex. "Graag gedaan.", zei ik. Ondertussen was het uitgeput gevoel al weg. "Kom, of jullie het nu willen of niet. We moeten terug gaan vechten.", zei Lente met een zucht. "Pfff. Het zal wel moeten zeker?" Ik zorgde dat het schild oploste en mengde me terug mee in de strijd. Er kwam een demoon op me afvliegen. Zonder dat ik het terug door had, haalde ik uit de lucht water en stuurde een grote golf op hem af. Omdat achter hem een buddy van hem stond, nam de golf hem meteen ook maar mee. "Terug iets nieuws geleerd.", dacht ik in mezelf. Veel tijd om nog verder na te denken had ik niet meer. Lente, Milan, Alex en ik stonden nu in een kring. Rond elk van ons stond een demoon. We keken  elkaar aan... en daar kwam het teken. Milan had naar ons geknikt. We stuurden meteen ons beste element op hun af. Milan vuur. Lente water. Alex lucht en ik aarde. Ik zorgde meteen dat de grond onder zijn  voeten verdween. Hij viel in een paar meters diepe put. Dood. Omdat de rest nog niet van hun demoon af was, ging ik helpen. Ik zag dat Lente wat moeite had, dus hielp haar eerst. Net als haar gebruikte ik het element water. Nu ik water uit de lucht kan halen, kan ik even goed haar ook helpen. We vuurden op het zelfde moment een grote golf op hem af. Hij vloog al gillend een paar meter ver weg. Terug dood. Nu gingen we Alex helpen. Omdat lucht ook 1 van mijn beste elementen was, ging het heel vlot. Ik stuurde een tornado op hem af. Lente een windvlaag en Alex een bliksemschicht. Als draaiend in een tornado werd hij geëlektrocuteerd.  Als laatste schoten we Milan te hulp. Nu moest ik vuur gebruiken. Dat ging niet zo goed, maar ook niet slecht. Milan, Lente, Alex en ik stuurden een heel grote vuurvlaag op hem af. Helemaal verschroeid en dood viel hij neer op de grond. "Yes! De demonen zijn verslagen! Mijn taak is vervuld!", riep ik trots. "Euh.... Elise. Deze 100 paar demonen zijn nog niet de helft van al de demonen bij elkaar. Je zal hun koning moeten verslaan. Het is moeilijker dan dit hoor.", zei Milan.

Dit was het dan voor vandaag. Hopelijk vinden jullie het nog altijd even mooi!

ENJOY!