It's been four weeks. F*cking damn hard four weeks since she went away. Lagi na lang akong nagkukulong sa kwarto at laging lasing.
My life now is worthless! I am really helpless! ang taong dahilan ng pag ngiti ko araw araw ay ngayon ang taong dahilan ng pagluha ko.
My life now is totally shit! Sa tuwing paggising ko sa umaga lagi kong iniisip na panaginip ang lahat ng mga nangyari. Lagi akong tumatawag sa phone niya kahit alam kong malabo na niyang sagutin yun. Actually ibinigay sa akin ni tita ang phone ni Ayumi at ang regalong binili niya sa akin na dahilan ng pagkamatay niya.
Kinuha ko ang phone niya at tinignan ang mga pictures namin dun. Napunta naman ako sa message at nakita ko dun ang huling mensahe niya sa akin bago siya mawala.
'hi baby! I really missed you. may ibibigay ako sa'yo pagdating mo. Can't wait to see you! I love you very much. Mag iingat ka diyan uh? muahhh.'
Napapikit ako saglit at kinuha ang baso na may lamang alak at ininom yun.
"Tama na 'yan. You're really messed!" rinig ko sabi ng isang taong kakapasok lang sa kwarto ko.
"Yea. Completely messed and miserable, Mike"
He's Mike Vera, Isa rin siyang kababata namin ni Ayumi. Umupo siya sa upuang nasa harap ko at kinuha ang hawak kong baso. Naglagay din siya ng alak dun at uminom.
"Tigilan mo na ang paglalasing Kyle, sinisira mo lang ang buhay mo. Just accept the fact na wala na si Ayumi"
Tumayo ako at agad ko siyang kinuwelyuhan.
"Matagal ng sira ang buhay ko ng mawala siya. Accept? tingin mo kaya kong tanggapin ng ganun ganun na lang ang mga nangyari? you don't have any idea kung gaano ka wasak ang puso ko sa pagkawala niya!"
"Alam ko ang nararamdaman mo! ang hirap tanggapin but you have to! tingin mo ba gusto ni Ayumi ang mga ginagawa mo? tingin mo gusto niyang sinisira mo ang buhay mo dahil sa kanya? mas lalo mo lang pinapahirapan ang sarili mo! gumising ka sa katotohanan na talagang wala na siya at iniwan na niya tayo!" pasigaw niyang sabi sa akin. Agad ko naman siyang binitawan at napa upo, andito nanaman ako sa pagiging mahina ko.
"I-i'm sorry Mike, mahina ako wala akong lakas ng loob para harapin ang katotohanan. Pilit kong pinaniniwala ang sarili ko sa kasinunghalingang buhay pa siya. Duwag ako, kaya hindi ko matanggap ang totoo..."
