hij was aangekomen bij zijn huis. Net zoals de vorige keer stond het tuinhek niet op slot. Ik wachten om het hoekje tot hij zijn hond uit ging laten. De vorige keer ging hij wandelen rond 16:08. Ik bleef geduldig wachten tot ik hem om 16:15 zijn huis zie verlaten met de grote hond naast hem. Snel glip ik door het tuinhek. Gelukkig heeft hij de achterdeur niet op slot gedaan. Ik kon makkelijk naar binnen komen. Zonder er bij na te denken liep ik de krakende trap op. Ik pak een deurklink vast, ik duw hem naar beneden en kijk doorzoekend de ruimte achter de deur door. Dit leek niet op zijn kamer. Licht grijs behang aan de muur, tweepersoons bed met witte lakens en een grote licht bruine kledingkast aan de zijkant. Dit voelde niet als zijn kamer. Ik sloot de deur en liep verder naar de volgende deur. Toen ik hem opendeed was het duidelijk dat ik in zijn kamer stond. In de hoek van zijn kamer stond een bed met zwarte lakens, tegenover het bed stond zijn bureau met een foto erop. Ik liep richting het bureau om de foto te bekijken. Het was een foto van hem en de Duitse herders hond. hij leek erg gelukkig, de glimlach op die foto was echt vertrouwd, Prachtig! Ook stond er een foto van een meisje naast. ze leek mijn leeftijd, misschien iets jonger. Ik vroeg me af wie ze was. Naast zijn kledingkast lag een hondenmand en wat eten en drinken voor de hond. Het was duidelijk dat hij hem verzorgde. Ik pakte mijn camera's. Ik plaatse er eentje op een lamp, die richting het bed filmde, eentje die heel klein was achter zij bureau en nog eentje in de hoek van zijn kamer die alles kon filmen. Op dat moment zag ik zijn dagboek liggen onder zijn bed. Ik pakte hem op en begon te lezen. "Dit is de eerste keer dat iemand voor me op kwam, ze hielp mij. Het leek erop dat ze om me gaf, ze ging tegen een vriend in om mij te helpen, ze is.." las ik tot ik een deur open hoorde gaan.
