Ik leg snel het dagboek weg voor ik het zinnentje af kan lezen. Ik draai me om en kijk op de klok die aan de muur hangt, 16:20, er zijn nog helemaal geen 11 minuten voorbij. De vorige keer duurde zijn wandeling met de hond precies 11 minuten. hij is te snel terug. Ik sta op en loop zo zacht mogelijk de trap af. Ik hoor een trede kraken. Gespannen stop ik met lopen om te horen of hij iets door heeft. Ik hoorde niks en liep verder naar beneden. Ik kijk de hoek om en zie hem in de keuken wat brood snijden. Op dat moment draait het hoofd van de Duitse herder die naast hem zit om. Hij kijkt me recht in de ogen en begint te grommen, zo snel mogelijk trek ik mijn hoofd terug en loop achteruit terug de gang in. "Wat is er nou snuf, er is niemand, stil maar." Hoor ik een zware stem zeggen tegen de hond. Ik hoor de voet stappen van de hond vanuit de kamer richting mij komen. Hij staat weer voor me, gaat liggen op de grond en kijkt me doordringend aan. Ik dacht dat hij weer ging grommen, maar in plaats daarvan begon hij hard te blaffen. Ik maak wat geruststellende geluiden met mijn mond en zwaai wat met mijn handen door de lucht om te gebaren dat hij stil moet zijn. Op dat moment hoor ik mr onbekend ook richting de gang komen. hij mag me niet zien! Ik kijk paniekerig om me heen en schiet snel achter de kapstok waar ontzettend veel jassen hangen. Door de jassen door kijk ik naar mr onbekend dat de grote hond gerust aait. "Ik moet hier weg! Als hij me ziet, hij zal me haten! hij zal nooit meer van mij kunnen houden, hij zal me een engerd vinden. Ik wil hem niet bang maken. hij mag me niet vinden, ik moet hier weg! Wel nu!" Spookt rond in mijn gedachten terwijl ik met trillende benen hoop dat ik ongezien het huis uit kan glippen. Ik zie mijn mr onbekend met zijn brood naar boven lopen en de hond loopt hem braaf achterna. Voorzichtig duw ik de jassen opzij en sta ik weer op de zelfde plek in de gang als waar de hond stond te blaffen naar me. Ik loop op mijn tenen richting de achterdeur en doe voorzichtig de deur open. Vervolgens naar het tuinhek, doe hem net zo zacht opens als de achterdeur, pak mijn fiets vast en rij opgelucht naar huis
