Aangekomen thuis loop ik snel naar boven. Ik bekijk de prachtige foto's van mijn mr onbekend. Ik klik op een paar knopjes op mijn telefoon en loop naar de zolder. Daar staat een oud kopieerapparaat die het nog best goed doet. Ik druk hem aan en er verschijnen gelijk papieren uit het apparaat. Ik zie zijn prachtige gezicht op de papieren. Het gevoel dat door mijn lichaam stroomt is niet te beschrijven. Wat wil ik graag bij hem zijn! Ik loop met de papieren terug naar mijn kamer. Daar hang ik de gemaakte foto's aan de muur. Overal waar ik kijk zie ik hem. Ik klap mijn laptop open die op mijn bureau staat en probeer beeld te krijgen. Ik snap niet waarom ik de kamer van de jongen niet kan zien. De camera's staan aan, de laptop staat aan en dus hoor ik beeld te krijgen. Opeens verschijnt er op het beeld een melding. "Verbinden met nest cam outdoor, 16% voltooien" staat er. Ik kan niet wachten tot er 100% staat. Met spanning wacht ik af, starend naar het beeldscherm en hopend op mijn mooie meisje kunnen bewonderen. "28%.... 42%....66%.... 81%.... en 99% het kan nu niet lang meer duren! Even wachten, nog heel even en JAA BEELD" schreeuw ik hard door mijn huis. Ik pak mijn laptop vast en ga op mijn bed liggen. Ik zie mr onbekend zitten op zijn bed met z'n dagboek in zijn handen. zijn hond ligt rustig te slapen in zijn mand. Ik zoem in op het dagboek om te kunnen lezen wat ze schrijft. "12 september 2017, ze liet me liggen. ze keek me aan maar liep door. Ik dacht dat ze anders was. Ik dacht dat ze een meisje was die om een jongen kon geven. Ik dacht dat ze me speciaal vond, dat ze misschien zelfs om mij gaf. Maar ze liet me liggen. Ik ben niks voor haar! Terwijl ze wel zoveel voor mij is.. al sinds die dag dat ze mij hielp." las ik met pijn in mijn hart. hij heeft het over mij.. hij denkt dat ik haar haat. "NEE ik hou van jou! Ik geef om jou! Je bent alles! Ik hou echt van jou!" Schreeuw ik huilend tegen mijn beeldscherm hopend dat hij me hoort. Ik droog mijn tranen in mijn kussen en blijf met mijn hoofd liggen. Ik sla een arm om de laptop, om mijn jongen. En ik val met tranen in mijn ogen in slaap.
