Oğuz beni arabadan indirirken uyandım. Hiç bilmediğim bir eve doğru ilerliyorduk.
"Nerdeyiz?"
"Evinin adresini bilmediğim için seni kendi evime getirdim."
"Hm anladım ama ben uyandığıma göre kendi evime gidebilirim o yüzden lütfen beni yere indir." Oğuz başını olumsuz anlamda salladı.
"Saat çok geç oldu Bahar. Bugün burada uyu yarın sabah seni evine bırakırım."
"Geç falan değil ben kendi evime..." Gelen kusma isteğiyle cümlemi tamamlayamadım ve kafamı çevirerek yere kustum. Oğuz koşarak beni lavaboya götürdü ve yüzümü yıkadı. Ayakta duracak halim olmadığı için bir eliyle sırtıma destek veriyordu.
"Neden bu kadar içtin?"
"Kafamı dağıtmak istemiştim sadece." Oğuz yüzümü kuruladıktan sonra beni kendi odasına götürdü ve kıyafetlerinden verdi.
"Sen burada yat ben salonda yatarım." Başımla onayladım ve üstümü bile değiştirmeden yatağa uzandım. Yatağa uzandıktan sonra telefonum çaldı. Telefonumu bulmak için ayağa kalktım ama ayakta bile duramıyordum bu yüzden yere düştüm. Yerden kalkmaya çalışırken Oğuz odaya girdi. Elinde telefonum da vardı.
"Bahar senin yerde ne işin var?"
"Bende bilmiyorum." Deyip kahkaha attım. Oğuz beni yerden kaldırdı ve telefonu uzattı.
"Sevgilin arıyor."
"Sevgilim mi? Benim sevgilim yok ki?" Deyip kahkaha atarak telefonu açtım.
"Hayatım neredesin sen? Hiç uğramadın yanıma."
"Hayatım mı? Pardon beyefendi siz kimsiniz?" Oğuz odadan gülerek dışarı çıktı.
"Bahar benim ben sevgilin. Hatırlamıyor musun?"
"Benim sevgilim yok ki?" Deyip kahkaha attım. Sonunda gülmeyi durdurdum.
"Ayrıca ben Oğuz'u seviyorum sen kimsin be?" Deyip telefonu suratına kapattım ve ardından kahkahama devam ettim. Ne yaptığımı ne söylediğimi ben bile bilmiyordum. Oğuz kendi adını duyunca içeri girdi.
"Bahar sen beni mi seviyorsun?" Sarhoşluğun vermiş olduğu etkiyle
"Evet." Dedim ve yalpalayarak Oğuz'un yanına gittim, kollarımı boynuna doladım.
"Seni seviyorum." Oğuz gülümseyerek
"Çok Sarhoşsun ne dediğini bile bilmiyorsun. Bence uyu." Oğuz tam odadan çıkmak üzereyken onu durdurup dudaklarına yapıştım. İlk başta karşılık vermese de daha sonra o da karşılık verdi. Öpüşmemiz daha da ateşlenmişken Oğuz kendini geri çekti ve
"Yarın pişman olacağın bir şey yapma Bahar." Dedi ve odadan çıktı bende yatağa yattım ve uyudum.
Ertesi Gün
Sabah uyandığımda ablamdan 53 cevapsız arama 49 mesaj vardı. Esma'dan 45 cevapsız arama 28 mesaj vardı. Hemen yataktan kalktım. Burası da neresiydi? Yoksa dün gece... yok yok ben öyle bir şey yapmam, yapamam yok olmamıştır. Kendimle konuşmaya devam ederken birden kapı açıldı. Kapı birden açılınca çok korkmuştum.
"Oğuz? Senin burada ne işin var? Biz neredeyiz?
"Hatırlamıyor musun?"
"Yoo hiçbir şey hatırlamıyorum."
"Dün içkili bir mekândaydın ve bende oradaydım. Seninle konuşurken sen koşarak lavaboya gittin ve kustun daha sonra da bayıldın. Bende senin evinin adresini bilmediğim için kendi evime getirdim bu kadar."
