Öncelikle yaptığınız yorumlar için çok teşekkür ederim. Yorumlarınız beni çok mutlu etti ve güç verdi. Bu yüzden devam etmeye ve gereksiz insanları takmamaya karar verdim. Yanımda olan herkese sonsuz teşekkürler. Hepinizi çok seviyorum iyi ki yanımdasınız 💙💜
Eylül'den devam
Olduğum yere diz çöktüm ve ağlamaya başladım. Oğuz ise tepkisiz bir şekilde etrafa bakıyordu. En sonunda kendine geldi.
"Eylül sakin ol! Bahar ölmedi yaşıyor tamam mı?" Ağlamaya devam ediyordum.
"Eylül kendine gel!" Oğuz'un sesiyle irkildim ve ayağa kalktım.
"Ya ona bir şey olduysa?"
"Olmadı, olmayacak."
"Senin yüzünden oldu! Sen hayatımıza girmeseydin böyle bir şey olmayacaktı!"
"Üzüntüden ne dediğini bilmiyorsun Eylül ama laflarına dikkat et." Oğuz'la tartışmaya devam ederken içeri Ali, Alp ve Esma geldi.
"Kuziş ne oluyor burada?"
"Bahar İzmir'e gitmiş daha doğrusu gidememiş uçağı düşmüş."
"N-ne?"
"Duydun işte bizim bir şey yapmamız lazım. Bahar'ı bulmamız lazım."
"Öncelikle bir sakin olun. Nasıl bulmayı düşünüyorsunuz? Uçak düşmüş farkında mısınız?"
"Gayet farkındayız Ali ama burada elimiz kolumuz bağlı bir şekilde oturamayız."
"Peki arayalım o zaman." Düğün salonundan çıktık ve uçağı aramaya gittik.
Bahar'dan
Uçağın motorunda bir arıza çıktı ve herkes panik oldu. Çok geçmeden yanık kokusu gelmeye başladı. Motor yanıyordu. Herkes oksijen maskesini taktı ama pilot çoktan uçağın hakimiyetini kaybetmişti. Uçak düşerken kafamı çok şiddetli bir şekilde cama çarptım ve gözlerim istemsizce kapandı.
Eylül'den
Arabaya binmiştik ama nereye gideceğimizi bile bilmiyorduk. Telefonumu çıkarıp haberlere göz gezdirdim ve uçak haberini görmüştüm. Arama ekipleri uçağı aramaya başlamış.
"Nereye gideceğimizi bilmiyoruz Eylül neden buradayız?"
"Ben... bilmiyorum sadece bir an önce Bahar'a kavuşmak istiyorum. Eğer ona bir şey olduysa ben yaşayamam."
"Eylül olumsuz düşünme lütfen. Bahar kurtulmuştur bir şekilde o çok güçlü ve çok zeki bir kız."
"Ya nasıl olumsuz düşünmeyim Esma? Uçak bildiğin yere çakılmış yaşama ihtimali çok azdır." Kalbim sıkıştı, huzursuzlandım. Sanki Bahar'a bir şey olmuş gibi hissettim. Kendime gelmeye çalıştım ve Oğuz'un sesiyle kendime geldim.
"Uçağın düştüğü yer belliymiş gidelim hemen." Oğuz uçağın düştüğü yeri Ali'ye söyledi ve hızla yol aldık.
Olay yeri
Olay yerine geldiğimizde arama ekipleri ve ilkyardım ekipleri oradaydı. Uçağın içindeki insanlar teker teker çıkarılıyordu. Çıkanların arasından Bahar'ı gördüğümde koşarak yanına gittim. İlkyardım ekiplerine acilen sedye getirmelerini söyledim ve Bahar'ı ambulansa taşıdık.
"Hanımefendi gerisini biz hallederiz inebilirsiniz."
"Beyefendi ben doktorum ve bu ambulansın içindeki de benim kardeşim! Bırakın da bem müdahale edeyim." Ali, Oğuz, Alp ve Esma'da ambulansa geldiler ve bana yardım ettiler.
"Kafasını şiddetli çarpmış olmalı."
"Evet ve bu yüzden hafıza kaybı yaşayabilir. Oğuz oksijen maskesini verebilir misin?" Oğuz oksijen maskesini Bahar'a taktı ve yapılması gerekenleri yapıp hastaneye gittik. Durumu ameliyatlıktı bu yüzden ameliyatına girmek için hazırlanmaya gittim.
