Senden Nefret Ediyorum

Bölüm 22

Akan gözyaşlarımı sildim ve kahkaha atan Aynur Hanım'a baktım.

"Pardon komik bir şey mi var?"

"Şaka yapmıştım sadece Bahar. Tabii ki iyileşeceksin."

"Çok komiksiniz ya. Bence bu gereksiz şakalarla uğraşmak yerine beni iyileştirseniz daha faydalı bir şeyler yapmış olursunuz."

"Özür dilerim bu kadar kızacağını tahmin etmemiştim Bahar."

"Neyse tedaviye devam etsek mi artık?" Aynur Hanım bana değnekleri uzattı bende bir umutla yataktan kalkmaya çalıştım ama sonuç beklediğim gibi olmadı. Yere düştüm fakat bu sefer pes etmedim. Aynur Hanım ve Oğuz'un yardımıyla kalktım ve devam ettim.

"Oğuz hocam rica etsem dışarı çıkabilir misiniz?"

"Niye ya? Ben Bahar'a destek olmak istiyorum." Buruk bir kahkaha attım.

"Hatırlamadığın birine mi destek olacaksın? Güldürme beni Oğuz ve lütfen dışarı çık."

"Seni hatırlamıyor olabilirim fakat seni seviyormuşum ve bu yüzden senin yanında olmak istiyorum ayrıca sende beni seviyormuşsun zaten kendin söyledin."

"Oğuz zorlama seni yanımda istemiyorum."

"Peki." Oğuz dışarı çıktı bende yürüme çalışmalarıma devam ettim.

Çalışma bittikten sonra kendimi yatağa bıraktım ve gözlerimi kapatıp dinlendim ama dinlenmem uzun sürmedi çünkü Oğuz geldi.

"Niye geldin?"

"Bana yardımcı olman lazım olayları en başından anlatman lazım. Hiçbir şey hatırlayamıyorum." Derin bir nefes aldım ve konuştum.

"Tamam sana olayları en başından anlatacağım ama bir konuda anlaşalım."

"Hangi konuda?"

"Eğer hafızan yerine gelirse ve beni sevdiğini hatırlarsan... yani kısacası biz beraber olamayız."

"Neden?"

"Çünkü ben büyük ihtimalle iyileşemeyeceğim ve sen benden bir süre sonra sıkılacaksın sonra da beni bırakıp gideceksin herkes gibi."

"Bahar iyileşeceksin ve ben seni hatırladığımda çok mutlu olacağız tamam mı?"

"Tamam." Dedim söylediklerine inanmamışçasına.

"Ee anlatacak mısın artık?"

"Tamam başlıyorum. Ben ve ablam bu hastaneye senin babanın suçunu öğrenmek için geldik. Yani şöyle ki; senin baban benim babaannemi öldürdü ve suçunu itiraf etmiyor bunun için uğraştık ama o yine de pes etmedi. Ben sana babanın katil olduğunu söylediğimde bana inanmadın o şerefsizi savundun bana. Neyse hastaneye geldiğimizde ben senin ekibindeydim ve ikimizde birbirimizden pek haz etmemiştik. Ben senden nefret ediyordum sende benden. Ama sonra bir şey oldu ben senin yanında heyecanlanmaya başladım, gözlerine baktıkça kayboldum ve içimdeki nefret yerini aşka bıraktı. Tabii bunu sana söyleyemedim çünkü aşktan korkuyordum, annem gibi olmaktan, birini canımdan çok sevmekten korkuyordum. Bu yüzden senden kaçmak istedim ve ablamın düğününde bu kaçma planımı gerçekleştirdim. Eğer kaçmazsam verdiğim söze ihanet edeceğimi düşündüm ama ben o söze çoktan ihanet ettim çünkü seni sevdim. Keşke hiç bunlar yaşanmasaydı keşke sana aşık olmasaydım ya da keşke sen bana beni sevdiğini söylediğinde sana sarılıp elini tutup gitseydik oradan..." Gözyaşlarım her zaman ki gibi bana ihanet edercesine akarken Oğuz parmaklarıyla gözyaşlarımı sildi.

"Lütfen ağlama."

"Git lütfen."

"Hayır gitmeyeceğim burada kalıp sana destek olacağım."