Senden Nefret Ediyorum

Bölüm 17

"Biliyor musun senin nefesin kesildiğinde benim de nefesim kesildi. Sana bir şey olacak diye çok korktum. Sana zarar vermek istemedim çünkü... sana değer veriyorum. Sadece çok üstüme geldin ve bende yapmamam  gereken bir şey yaptım. Ama şunu bil ki isteyerek yapmadım. Kendimi senden uzaklaştırmaya çalışıyorum ama bu olmuyor her seferinde sana daha çok yaklaşıyorum ve bu sana karşı olan hislerimin kuvvetlenmesine neden oluyor. Fakat ben aşık olmaktan çok korkuyorum, sana kapılmaktan, gözlerinde kaybolmaktan çok korkuyorum. Ben kendime bir söz verdim. Asla annem gibi olmayacağım kimseyi çok sevmeyeceğim dedim. Sonra sen çıktın karşıma ve bu sözümü gerçekleştirmemi zorlaştırdın. Bunu yapma, benden uzak dur çünkü ben senden uzak duramıyorum. Ben yaralarım iyileşmeden tekrar yaralanmak istemiyorum ama kalbime söz geçiremiyorum seni seviyorum Oğuz. Bu söylediklerimi senin mavilerine bakarak söyleyemem ne yazık ki bu kadar cesaretli değilim. Şimdi gitmem gerek çünkü burada durduğum her saniye sana daha da kapılıyorum. Hoşçakal." Odadan çıktım ve eşyalarımı da alıp evden ayrıldım. Eve gittiğimde evde kimse yoktu. Ya da ben öyle sanıyordum. Salona girdiğimde gelen sesle irkildim.

"Bu saate kadar neredeydin Bahar?" Yavuz koltuktan kalktı ve ışığı yaktı.

"S-senin burada ne işin var?"

"Boşver sen asıl soruma cevap ver neredeydin!"

"Oğuz'un yanındaydım! Oldu mu?"

"Neden Bahar neden? Benimle sevgiliyken neden onun yanına gittin?"

"Çünkü ona aşığım! Seninle sadece onu unutmak için sevgili oldum!"

"Ne yani beni kullandın mı?!"

"Evet. Biliyor musun?Tam bir aptalısın! Senden nefret ettiğimi bile bile seni seviyorum dediğimde bana inandın!"

"İnanmak istedim çünkü! Ben seni sevdim Bahar. Ben seni çok sevdim."

"Sen beni sevmedin! İşte asıl sorun da bu. Sen beni sevdiğini sandın ama gözün hep dışarıdaydı. Ben sırf senin için ablamı bile karşıma aldım. Senin için anlıyor musun? Senin için canımı bile verirdim ama değmezmişsin işte! Senin için sürekli fedakarlık yaptım ama sen ne yaptın? Sürekli beni kırdın, döktün, parçaladın ve en önemlisi sen beni düğün günümüzde aldattın! Senden nefret ediyorum git buradan." Gözlerimden akan yaşları umursamadan yere oturdum ve bağırdım.

"Git dedim sana! Niye hâlâ buradasın niye bana zarar veriyorsun?" Yavuz yanıma oturdu ve elimi tuttu.

"Dokunma bana! Sen bana dokunduğunda saramadağım yaralarım tekrar kanıyor! Bana zarar veriyorsun Yavuz ben senin açtığın yaraları saramıyorum. Lütfen git artık bir daha da benimle muhattap olma." Yavuz inatla yanımda kaldı.

"Ben seni seviyorum Bahar seni bırakıp gidemem."

"Seni istemiyorum git artık!" Yavuz yanımdan kalktı ve gitti. Bende odama gittim ve uyudum.

Ertesi Sabah
Ertesi sabah uyandığımda yanımda ablam vardı.

"Abla?"

"Efendim Bahar?"

"Sen ne zaman geldin eve?"

"2 gibi geldim."

"Peki. Neden şu an benim odamdasın?"

"Oğuz'u sayıklayıp duruyordun bende merak ettim ve yanına geldim."

"Ben Oğuz'u mu sayıkladım?"

"Evet Bahar artık ne kadar aşıksan rüyalarına bile giriyor herhalde."

"Saçmalama abla ya. Neyse hadi kahvaltımızı yapalım da Esma'ya hediye almaya gidelim."