Jesteśmy tak różni, a jednak coś nas łączy.
Jesteśmy ludźmi, ale i tak każde inną drogą kroczy.
Od pierwszego wejrzenia, ciągle pragnę Twojego spojrzenia na mnie.
Nienawidzę go na innych, to wzbudza zazdrość we mnie, sprawia, że buzuje we mnie coś, od środka.
Z dwóch światów, w jednym zebrani, złączeni, w jakiś sposób powiązani.
Może to jednak tylko platoniczne, może powierzchowne, egoistyczne.
Nie dowiem się. Powiesz mi?
Czy łączy nas coś?
Czy czujesz coś w mojej obecności?
Kiedy się kiedyś spotkamy, powiesz mi?
Na pewno, jestem pewny. Czuję, że Ty też coś czujesz. Ty powiesz mi prawdę, rozwiejesz wątpliwości.
Sprawisz mnie najszczęśliwszym, albo zburzysz kolumny mojej radości.
Może będę mieć najszczęśliwsze życie, a może tylko jego gruzy. Ty powiesz mi.
CZYTASZ
Historia Zapomnienia
PoesiaTa historia, to zbiór wszelkich targających mną emocji. Wszystkie te uczucia, te Twoje jak i moje prowadziły nas tylko i wyłącznie w przepaść. Może teraz to czytasz i wiesz już, że chodzi o Ciebie. Istnieje jednak możliwość, że choć tu jest zapisane...
