Czy aż tyle wad mam, że zaczęłaś mnie ignorować?
Czy aż tak źle ze mną, że nie jestem wart żadnej odpowiedzi?
Mam do ciebie tyle pytań, które niewyjaśnione będą męczyć mnie przez długi czas.
Chcę usłyszeć znów twój głos, który koił moje nerwy.
Chcę zobaczyć cię ponownie, ujrzeć twój uśmiech raz jeszcze ale nie mogę.
Nie odbierasz telefonu, nie czytasz wiadomości, próbowałem wysłać kilka listów ale gołąb chyba nie doleciał.
Nie ignoruj mnie...
Ja tak bardzo tęsknię za twoim słowem, za oczami koloru błękitnego nieba i za twoimi ramionami, od których nigdy nie chciałem odchodzić, a tymczasem one same ode mnie uciekły...
Łudzę się, że kiedyś mój telefon sam wyświetli twój numer i dowiem się, że gołąb doleciał, dostarczył wiadomość.
Mam nadzieję, że kiedyś dowiesz się co mogłaś mieć, a czego nie masz teraz...
CZYTASZ
Historia Zapomnienia
PoesíaTa historia, to zbiór wszelkich targających mną emocji. Wszystkie te uczucia, te Twoje jak i moje prowadziły nas tylko i wyłącznie w przepaść. Może teraz to czytasz i wiesz już, że chodzi o Ciebie. Istnieje jednak możliwość, że choć tu jest zapisane...
