Τον Ιούνιο του 1972, μια γυναίκα εμφανίστηκε στο Cedar Senai νοσοκομείο με τίποτα παρά ένα άσπρο, ματωμένο νυχτικό. Τωρα αυτο, μόνο του, δεν φάνηκε περιεργο καθώς πολλοί άνθρωποι έχουν ατυχήματα στην περιοχή και έρχονται στο πιο κοντινό νοσοκομείο για ιατρική περίθαλψη, αλλά υπήρχαν δυο πράγματα που έκαναν τους ανθρώπους που την είδαν να ανατριχιάζουν και να παγώνουν από τρόμο.
Tο πρώτο ήταν ότι δεν έμοιαζε ακριβώς σαν άνθρωπο. Έμοιαζε πιο πολύ σαν μανεκέν, αλλά είχε την ευλιγυσια και , φυσικά, κουνιωταν σαν άνθρωπος. Το προσωπό της, αν και όσο τέλειο σαν αυτο μιας κούκλας, δεν είχε φρύδια και είχε αλοιμενο μακιγιάζ πάνω του.
Από τη στιγμή που το πόδι της πάτησε το πάτωμα του νοσοκομείου μέχρι να την στιγμή του που καθάριζαν για να την ναρκωσουν, ήταν εντελώς ήρεμη, ανέκφραστη και ακούνητη.
Οι γιατροί θεώρησαν ότι θα ήταν καλύτερο να την απομονώσουν μέχρι να φτάσει η αστυνομία και αυτή δεν διαμαρτυρήθηκε. Ήταν ανίκανη να πάρουν καμία απάντηση από εκείνη και οι περισσότεροι ένιωθαν πολύ άβολα να την κοιτάξουν στα μάτια για περισσότερο απο μερικά δευτερόλεπτα.
Αλλά το δευτερόλεπτο που οι γιατροί προσπάθησε να την ναρκώσουν πάλεψε με υπερφυσική δύναμη. Δύο γιατροί αναγκάστηκαν να την κρατήσουν κάτω όσο το σώμα της σηκωνόταν από το κρεβάτι με αυτή την ίδια κενή έκφραση.
Γύρισε τα ανέκφραστα μάτια της σε έναν άντρα γιατρό και έκανε κάτι αφύσικο. Χαμογέλασε.
Όσο το έκανε αυτό, η γυναίκα γιατρός τσίριξέ και σταμάτησε να την κρατάει από την έκρηξη. Στο στόμα της γυναίκας δεν υπήρχαν ανθρώπινα δόντια, αλλά μακριες, μυτερες αιχμες. Υπερβολικά μακριά για να κλείσει το στόμα της εντελώς χωρίς να προκαλέσει καμιά ζημιά...
Ο άντρας γιατρός την κοιτούσε και εκείνος για ένα λεπτό πριν την ρωτήσει:
«Τι στο καλο εισαι;»
Γύρισε το λαιμό της μέχρι το νόμο της προκαλώντας έναν ήχο κρακ για να τον παρατηρησει, ακόμα χαμογελαστή.
Υπήρχε μια μεγάλη παύση, οι φυλακες είχαν προειδοποιηθεί και μπορούσε κάποιος να τους ακούσει να έρχονται από τον διάδρομο.
Στάθηκε και έγειρε προς εκείνον, το πρόσωπο της ερχόταν επικίνδυνα κοντά στο δικό του όσο η ζωή του ξεθώριαζε από τα μάτια του.
Έγειρε πιο κοντά και ψιθύρισε στο αυτί του.
«Ειμαι...ο....Θεός»
Αυτός μπήκε σε κώμα και αυτή γρήγορα εξαφανίστηκε.
Η γυναίκα γιατρός την ονόμασε «Η Ανέκφραστη».
Κανένας δεν την ξανάειδε ποτε.
************************************
Αχ αυτή μ αρεσει πλ😊
Το βίντεο δεν ειναι ακριβώς σαν την ιστορία αλλά υγεια❤️
