''Λοιπόν; Τι θα είναι το επόμενο που θα κόψω; Ένα από τα αυτιά σου; Το μεγάλο σου δάχτυλο;... Ίσως να κόψω την γλώσσα σου για να μην χρειάζεται άλλο να ακούω τα παρακάλια σου!'' ο τρελός άντρας μου γύρισε την πλάτη και πήγε να πάρει και ένα άλλο εργαλείο από την βαλίτσα του. Δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής...Μουρμουρίζει μια μελωδία καθώς περνάει το δάχτυλο του πάνω από τα εργαλεία του.''Ω, το νυστέρι! Μπορούμε να διασκεδάσουμε πολύ με αυτό!''.Θα θυμάμαι για πάντα το πόσο πολύ πόνεσα όταν κάρφωσε το νυστέρι στο μάτι μου. Ενώ έστριβε το νυστέρι μέσα στο μάτι μου γελούσε.Το γέλιο του θύμιζε το γέλιο των κακών που ήταν στα κινούμενα σχέδια που έβλεπα όταν ήμουν μικρός.Μετά από λίγο τραβάει το νυστέρι από το μάτι μου και νιώθω το αίμα από την άδεια πλέον κόγχη του ματιού μου να κυλάει στο μάγουλο μου... Και φυσικά μπορώ να δω μόνο από το άλλο μου μάτι. ''Ελπίζω να διασκεδάζεις... Γιατί θα το κάνουμε αυτό για όλο το βράδυ!'' είπε με την τρέλα αποτυπωμένη στο πρόσωπο του.Όλο το βράδυ...Το καλό που του θέλω...Έτσι και αλλιώς για αυτό τον πλήρωσα...
