My ex-boyfriend My Professor

chapter 36

"anong nangyayari dito? Ella anak okay ka lang ba? anong ginawa mo honey?" sabi ni mommy at dali daling pumunta sa gawi ko

"Yang anak mo! kung ano anong kahihiyan ang pinaggagawa sa buhay" galit na sabi nya pati si mommy na pagtaasan ng boses ni daddy

"Dad, please calm down." pagpapakalma ni mom kay dad

"calm down? How could I calm down kung yang anak mo pumatol sa teacher nya."

"dad tama na." napatas na ang boses ni mom

"tama na? no! may alam kaba dito? kinukunsiti mo ang anak mo kahit mali?" sabi ni dad kay mom umiiyak na si mom.kasalanan ko to kaya umiiyak si mom ngayun

"daddy? Im sorry" my voice crack this time

"I DONT NEED YOUR FUCKING SORRY AND I DONT NEED YOUR DAMN APOLOGY" pasigaw ni dad sakin

"honey please stop- wag mung sigawan ang anak" mommy

"mahal ko sya dad kung hindi mo sana pinalayo si Dyle sa akin nuon kami pa sana ngayon! "

slap*

"Honey wag mo syang saktan"mommy

"Alam mong bawal ang ginagawa nyo.alam mo bang expulsion ang kapalit niyang ginawa nyo? ang tanga mo hindi mo inisip yun? matalino ka pero hindi mo ginamit ang utak mo.
Im so disappointment you!"dad

"Matagal kanang disappoint sakin dad.simula nung nawala si kuya"

"Wag mung idamay kuya mo.wala kang respito" galit nyang sabi

umiyak nalang ako hindi ko na kayang pigilan ang sarili kung umiiyak

"San ba kami nag kulang Ella? pinalaki ka namin ng maayos."

"Pinalaki ng maayos? bakit nandito kaba sa tabi ko nong kinakailang ko ng tatay sa school event. at tinatanong mo kung saan ka nangkulang? lahat dad nagkulang ka! ni minsan hindi ku naramdaman na may ama ako hindi ko naramadan na minahal mo ako. simula nung namatay si kuya nag iba na kayo naging cold kana dahil hindi mo matanggap na patay na ang pinakamamahal mong anak. at alam kong ako parin ang sinisisi mo sa nangyari. dahil kong hindi sana ako nag pumilit lumabas. buhay pa sana sya diba?"

"Sana talaga ako nalang ang namatay. ako nalang ang nasagasaan ng kotse. siguro masaya ka ngayon. Simula nung nawala na si kuya nag iba na ang buhay ko.Buo nga ang pamilya ko pero walang buhay dahil walang pag mamahal ng isang pamilya ang buhay ko ngayon .ako nga ang nabuhay pero pero unti unti muring pinapatay dahil sa sakit.ni minsan ba dad? naisip mo na may isa kapang anak ?.ni minsan ba nag alala ka sakin? dad ang sakit ang kasi dito." turo ku sa puso ko.ang daming tanong sa utak kung bakit bakit ganito. "Ang tagal kung gustong sabihin to sayo dad. Gusto ko magalit sayo pero hindi ko kaya kasi mahal kita. kahit ang dami mong pakukulang sakin pero binaliwala ko kasi ama parin kita hindi ko kayang magkikim dito sa puso ko . Noon hanggang ngayon sinisi  ko parin ang sarili ko dahil sa pagkamatay ni kuya. Alam mo ba yon? Kung ako ba ang namatay dad magkakaganito ka parin ba? Pagmamahal lang naman ang gusto ko dad."