My ex-boyfriend My Professor

chapter 34

"Why?" Tanong ko sa kanya naiyukom ko ang kamao ku dahil sa galit. Dahil sa galit sa ginawa niyang pagpapahiya sakin.

"Dahil hindi ka karapat-dapat sa kanya" sigaw nya sakin. So tama nga ang hinala ko ? Dahil kay Dyle? Adik ba sya?

"At sino? Ikaw? Ikaw ang bagay sa kanya?? Hahahaha! Grabe nagpapatawa kaba? Well sorry kasi kung  ganon nga? Sobrang nakakatawa. Nice joke Ms Assumera"

"I hate you" sigaw nya na parang nanggagalaiti sa galit.

"  The feeling is mutual"😆

"Bagay lang sayo ang mapahiya dahil sa kalandian mo "wow ha! Ako pa talaga ang malandi dito.

"Who's talking? Wag mong ipasa ang title mo hindi bagay sa ganda ko te."

"Wala katalagang galang kahit kailan"

"Bakit? Ikaw ba ? Kagalang galang kaba? Tingnan mo nga  yang suot mo? mukha kang pokpok tingnan! Napaka low class. Naturingan ka pa naman teacher. Tsk!"

"Sumusobra kana ha!" Sasampalin nya sana ako peo agad kong nahuli ang kamay nya

"At bakit? sino ang nauna sa atin?ha? Diba ikaw? Wag kang mag malinis? Ikaw ang nagsimula ng gulo kaya bakit ikaw pa ang nagagalit ng husto? Alam mo dahil sa insecurity mo sinisira mo ang career mo"hinigpitan ko ng husto ang paghawak sa kamay" dahil sa nilamon ka ng kainggitan mo hindi mo iniisip ang taong mga mahal mo. Katulad ng kapatid mo.hindi mo ba alam na proud na proud sya sayo, ang saya nya dahil nagkarun sya ng ateng katulad mo." Naiiyak  ako dahil naalala ko ang kapatid nya na nasahospital at lumalaban sa sakit nya."pano pag wala kanang trabaho pano ang kapatid mo? Pano na sya maging proud sayo? Sana inisip mo muna bago ka gumawa ng hakbang."kitang kita ko ang pagpipigil na wag umiyak.kitang kita ko sa mata nya ang halo halong emotion nito. At tinulak ko sya ng malakas para mapaupo sya sa saheg.

Pina imbestigahan ko rin sya at nalang kong may kapatid pala na babae na nasahospital. Nong araw na nalaman ko ang tungkol sa kapatid nya pumunta agad ako sa hospital kong saan nakaconfine ang  kapatid nya. Oo binisita ko ang kapatid nya dahil gusto kong malaman ang kalagayan ng kapatid nya. Nalaman kong hindi pa siya na ooperahan sa puso dahil sa kakulang ng pera tangging ang ate lang nya ang gumawa ng paraan. Nakita ko ang sa mga mata ng bata ang halohalong emosyon . Emosyon ng kasiyahan. Masaya siyang e kinikwento ang kapatid nya . Kaya napag isipan kong tulongan ang bata. Hindi naman problema ang pera sakin dahil may naipon din naman ako . At binibigyan din ako ng pera ng parents ko. Aanhin ko ba ang pera kong walang pagmamahal na binibigay kaya  ang ginawa ko tumutulong nalang ako mga taong walang kaya.

"Sana inisip mo ang kapatid mo" at humagulgul na sya ng iyak

"Isusumbong mo ko?" Iyak nyang sabi

"Ano sa tingin mo?"pag tataray ko

"Please hayaan mong linisin ko ang pangalan mo. Ako mismo ang mag sasabi sa kanila"

"Wag na! Umalis kana, puntahan mo nalang ang kapatid mo sa hospital. Ngayon ang araw ng operation nya." At tumalikod nako sa kanya

"Sandali! Anong operation? Wala pa kaming perang mangpaoperation sa kapatid ko. Pano mangyayari ang operation?"

"Puntahan mu nalang ang kapatid mo! Wag mong problemahin ang pera" nagsimula na akong lumakad

"Salamat!"sigaw nya sakin

"Oh my god! Ang bait ng beshe naman akalain mo pinahiya at sinira na sya nagawa pangtumulong sa kaaway nya. Ibang klase ka ka talaga .kaya  love ka namin eh." Sabi ni marie grabe talaga tong babaing to sakit sa tinga

"Group hug" sigaw ni jess

"Aray aray" reklamo ko. " papatayin nyo pa ako?"

"Peace peace peace" sabi nilang tatlo

Kaya napangiti ako " group hug again?"

"Ayeee group hug"sabay naming sabi

Masaya ako na magkaroon ako ng mga friend na gaya nila kahit mga lokaloka at mga walang magawa sa buhay. "I love you guys"

Kahit magulo man lahat lahat . Basta nandito ang mga kaibigan ko masaya ako kahit papaano nawala ang problema ko