Chapter 37

1.8K 41 2
                                    


nag lalakad ako sa papuntang parking  lot. naiwan ko kasi ang notebook ko sa kotse.

"Ella"

napahinto ako ng maytumawag sakin. lumingon-lingon ako sa gilid ko at sa likod pero walang tao.

"baka guni-guni kolang yun" sigh" baka namimis ko lang siguro siya" bulung ko sa sarili ko

tama boses nga ni Dale ang narinig ko.

nagpatuloy ako sa pag lalakad hanggang sa makarating ako sa kotse ko

"pssst" luminga-linga ako.

"wala namang tao 😫 minumulto ba ako" bulong ko

bilang may humila sa kamay ko kaya napasiga ako.

"ahhhhh"

"TULONG"

"WAG PO! WAG PO!AHHH"
bigla nalang yang tinakpan ang bibig ko

"wag ka ngang sumigaw"

bigla akong napahinto sa narinig kong boses kaya lumingon ako sa likod ko.

"Ikaw?"

tanging tango lang ang sinagot nya at nakangisi pa.

"wag ka ngan ngusi jan nakakasuka" pagsusuplada ko

" naka upo ka kasi sa----"

"ahhhh shit shemay gulay" bigla akong umalis sa harap nya "walang hiya ka kahit kailan ang manyak mo" at pinalo palo ko siya

"stop that"

"stop ng mukha mo! bastos ka hihilahilahin mo ako tas pinapaupo mu ko sa lap"

"nagustohan mu naman"sya

"yuck never" ako

"paghindi ka titigil gagahasain kita dito sa kotse"

pagsabi nya noon huminto ako sa pagpapapalo sa kanya

"hihinto din pala . pwd bang mag usap tayo ?"

"bobo nag uusap na tayo"

"wag ka ngang pilosopo Ella please?"pakiusap nya

"bakit pa? wala naman tayong pag uusapan kasi in the first place wala namang tayo. Oo noon naging tayo, pero noon yun iba na ngayon. at IKAKASAL kana kaya please tumigil kana. My Ashly kana, my Kurt na din ako" hindi ko mapigilan ang sarili kong maiyak

"Ella please aayusin ko to, ayaw kong mawala ka sakin gagawin ko ang lahat para bumalik ka lang sakin . nagtrabaho ako dito para sayu. binalikan kita kasi mahal na mahal parin kita." umiyak na din siya

" ang gulo na kasi may mga tao tayong  masasaktan. kaya tumigil kana please"

"No never akong susuko Ella"

"pano si aAshley"

"Hindi ko sya mahal" diritso nyang tanong

"pano si Kurt?" kahit hindi talaga kami ni kurt alam kong mahal nya ko hindi ko kayang saktan ang isang taong naging mahalaga sakin

"Mahal mo ba siya?" tanong nya

hindi ako sumagot. ayaw kong sumagot. kaya yumuko nalang ako.narinig kong bumunting hininga siya

"Mahal mo ba ako?" at bigla nyang hinawakan ang kamay ko

kaya ako naman kinilig kaya wala sa sariling tumango ako sa kanya. mahal ko talaga sya walang nagbago

"pano si Kurt? " tanong nya

"sa totoo lang wala naman talaga kami ni Kurt eh pero ayaw ko siyang saktan. kahit hindi man sabihin ni Kurt alam kong mahal nya ako. ayaw kong masira kong ano man ang sa amin. sinabi ko sa kanya na e susubokan ko. kaya please tama na .wala rin manang patutunguhan kong ano man ang meron satin kasi ikakasal kana " at lumabas na ako sa kotse nya .

ang sakit isip na ang taong mahal na mahal mo at pinapangarap mo ay mapupunta lang sa iba.

My ex-boyfriend My Professor Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon